Panorama zaandam by Tilemahos Efthimiadis

Brand is erger
Van onze redac­tie, Ruud Meijns


peterbaas1Dat is de titel van een boekje dat ik al enige tijd in huis heb. Het is een egodoc­u­ment van oud-​Zaandammer Peter Baas.
Ik ken Peter al van voor de kleuter­school en bei­den hebben we onze lev­ens ver­halen op schrift gezet en aan elkaar gegeven, miss­chien dat ik daarom hier nooit aan gedacht heb om het te bespreken.

Foto v.l.n.r. : Peter en Ruud

peterbaas2Peter heeft het chro­nol­o­gisch beschreven zoals hijzelf zegt ‘van stu­itlig­ging tot en met de uitreik­ing van de Edi­son Klassiek Oeu­vreprijs 2014 aan het Radio Fil­har­monisch Ork­est’. Want bij dat ork­est eindigde hij zijn muzikale loop­baan als con­tra­basspeler. ‘Ein­delijk gerechtigheid voor het Radio Fil­har­monisch Ork­est’, schri­jft Peter bij de foto waarop hij met de Edi­son in z’n hand staat.

In dit boekje, ‘Brand is erger’, volgt hij de weg via kleuter­school ‘De Vier Wieken’ met juf Hempe­nius, de Leegh­wa­ter­school, zijn vriend­schap met Cees Jan Koomen en de HBS aan het Ruyter­veer waar hij na een paar jaar mee kapte. Dat zijn vader over­leed toen hij twaalf was zal daar miss­chien toch wel mee te maken hebben gehad, dat hakt er in op zo’n leeftijd.
Hij baant zich, met ver­schil­lende baan­t­jes, een weg door de Zaanse indus­trie.
peterbaas3Als hij 23 jaar is begint het hem langzaam te dagen dat de muziek miss­chien toch een uitweg is. Beide oud­ers waren gedreven amateur-​musici die in aller­lei combo’s speelden. Hij heeft het dus niet van een vreemde. Reeds op jonge leeftijd speelde hij klar­inet bij Apollo in Zaandijk. Via de Muziekschool Zaan­dam begint hij aan een reis in de muziek­w­ereld. Tenslotte brengt hem dit bij het Radio Fil­har­monisch Ork­est. Toen hij gepen­sioneerd was speelde hij ook regel­matig bij o.a. het Metro­pole Ork­est en het Konin­klijk Con­cert­ge­bouw Ork­est waarmee hij vaak op tournee ging.


Foto: Peter, achter­ste rij links­boven met het Konin­klijk Con­cert­ge­bouw Ork­est in Tokyo.


Het boek omvat zijn vele omzw­ervin­gen, zijn (vee­lal mis­lukte) baan­t­jes bij Zaanse bedri­jven, de ont­moetin­gen in het Zaanse uit­gaansleven, de vrien­den die hij weer terugziet en alle won­der­lijke mensen en plekken die hij in zijn loop­baan tegenkomt.

Maar de muziek heeft altijd wel een rol gespeeld in zijn leven. Hij zong in het Zaans Bach Koor en hij heeft geruime tijd in de muziek­winkel van Hans Volmer aan de Gedempte Gracht ges­taan. Daar vertelt hij het vol­gende over:
peterbaas4‘k had aange­bo­den om na sluit­ingstijd een plaat weg te bren­gen naar een klant in Krom­me­nie. Het goot van de lucht en ik hees me onver­wi­jld in mijn ketel­pak. Soms kreeg je een fooitje en door dat pokken­weer gokte ik daar nu ook weer op. Toen ik daar was aangekomen en een aan­tal keren tev­ergeefs had aange­beld, ver­scheen er ineens een zwaar geïr­ri­teerd vrouwsper­soon.
Ze rukte de bestelling uit mijn han­den, zei dat ze de week daarop wel in de winkel kwam betalen en smeet de deur voor mijn neus dicht. Toen ik terugk­wam in de winkel kreeg ik ook nog van Volmer op mijn don­der omdat ik me had laten afschepen. Ze moet nog in de winkel komen’.

Foto: Gedempte Gracht 88, muziekhan­del Volmer v/​h Kleyn

In de (klassieke) muziek­w­ereld heeft Peter een zekere faam ver­wor­ven met het schri­jven van enkele boek­jes met muziekanek­dotes die in de loop der jaren door hem wer­den verza­meld. De eerste boek­jes zijn uitverkocht en hij heeft nu in een nieuwe uit­gave een bun­del­ing gemaakt.
Hier een voor­beeld:
‘Inzake passie voor muziek beperken veel mensen zich tot alleen Jazz, alleen pop­u­lair of alleen klassiek. Wat dat betreft durf ik mezelf rustig breed georiën­teerd te noe­men. Naast het feit dat ik een groot jaz­zliefheb­ber ben laat ik het ruig­ste num­mer van Prince net zo makke­lijk vol­gen door een dromerig stukje pianomuziek van Erik Satie.
In dat ver­band had ik ooit een nogal trau­ma­tis­che ervar­ing. Toen mijn moeder nog leefde en ik haar geregeld bezocht in Zaan­dam hoorde ik op het per­ron iemand een deun­tje van Bach fluiten waar­bij ik het niet kon laten om de tweede stem in te zetten. Dit frappeerde de man dus­danig dat hij toe­nader­ing zocht. Het bleek zijn vaste kooravond te zijn en hij ging er behoor­lijk prat op dat hij de klassiek­ers op zijn duim­pje kende waar­bij hij maar bleef her­halen hoe inter­es­sant hij het vond om met een “beroeps” over muziek te praten.

Op een keer zag hij dat ik een cd had aangeschaft en vroeg me gretig wat voor moois ik had gekocht. Ik voor­voelde reeds nat­tigheid en liet hem weten dat het voor hem waarschi­jn­lijk niet zo inter­es­sant was omdat het geen klassieke muziek betrof. Hij dramde echter door als een klein kind en ik haalde de cd uit de ver­pakking. Nooit zal ik de asgrauwe verkleur­ing van zijn gelaat ver­geten toen hij de woeste kop van Jimi Hen­drix in het vizier kreeg. Hij beende diep beledigd uit mijn gezichtsveld en vanaf dat moment was slechts een minach­t­ende gri­mas mijn deel’.

peterbaas5 peterbaas6

Van de muziek-​anekdotes, zoals hier­boven heeft Peter een com­pi­latie gemaakt onder de titel ‘Dit was knet­ter out of tune’, Beide boek­jes zijn te bestellen bij Peter Baas via: Dit e-​mailadres wordt beveiligd tegen spam­bots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bek­ijken.
. Brand is erger € 12,00 euro + 4,50 porto

. Dit was knet­ter out of tune € 8,00 euro + 3,50 porto


Joomla tem­plates by a4joomla