Aalscholvers
_{door Ron Ates}

Som­mige mensen denken dat de dinosauriërs uit­gestor­ven zijn. Dat is niet waar. Dino’s bestaan nog steeds: ze leven voort in vogels. Vogels zijn rep­tie­len met veren. Kwade ton­gen bew­eren dat je het kunt zien aan hun ogen. Vogel­o­gen zijn reptielenogen.

Waarom zijn niet­temin zoveel mensen geïn­ter­esseerd in vogels? Het is niet te snap­pen of te bere­deneren. Belang­stelling voor vogels: het kan een mens al vroeg te pakken nemen, in mijn geval ver voor mijn tiende. Ik maakte me ook weer los, omdat het leven in zee nog veel inter­es­san­ter is, zoals iedereen zou moeten weten. Maar nu heb ik al een poosje een nieuwe cam­era. Ik maak ter­loops, in de tijd die ik over heb, vogelfoto’s met een lange lens. Som­mige van die foto’s zijn goed genoeg, zodat ik ermee voor de dag durf te komen.

Aalscholvers zijn algemene vogels. Zelfs op licht­mas­ten langs de snel­weg zie je ze af en toe. Het zijn viseters. Nadat zij te water geweest zijn moeten ze, anders dan veel andere vogels, hun veren dro­gen. Dat doen ze ook wel ‚s langs de snel­weg. Maar dat is geen gezonde plek om vogels te fotograferen. De foto’s die dit stukje vergezellen zijn in Zee­land gemaakt.

Op foto 1: een aalscholver die zijn vleugels droogt lijkt nog groter dan hij al is.
De twee andere foto’s zullen je over­tu­igen dat aalscholvers viseters zijn.

Op foto 2 heeft hij met zijn haak­snavel een dikke pal­ing door­bo­ord. Het was niet gemakke­lijk om de vis naar bin­nen te werken, maar waarschi­jn­lijk loonde het ruim­schoots de moeite.

Op foto 3 heeft hij een zeenaald te pakken. Een zeenaald is een benige, graat­magere vis die meer dan 30 cm lang kan wor­den. Ik ver­moed dat de voedza­amheid van deze prooi te wensen over­laat.
Maar vogels zijn vraatzuchtig, waarschi­jn­lijk net zoals je van dino’s kunt verwachten.