Verkade, een oud Zaans bedrijf

Een leven tussen Kunst en Koek­jes

Co Verkade, geboren 1906, heeft zijn herin­ner­in­gen verteld aan Erik Verkade, zijn achterneef. Het boek dat hier­door tot stand kwam is uit­gegeven door de Sticht­ing Uit­gev­erij Noord-​Holland in Wormer en kost Euro 19.90
uitgeverij-​noord-​holland
Oud-​directeur Co Verkade legde veer­tig jaar lang, van 1925 tot 1965 zijn ziel en zaligheid in het fam­i­liebedrijf.
Tal van grote veran­derin­gen zag hij in de loop van die jaren de revue passeren, zoals de opkomst van de zelf­be­di­en­ingsza­ken en weer later de super­mark­ten. Onlangs besloot hij dat zijn herin­ner­in­gen aan het fam­i­liebedrijf te boek gesteld moesten wor­den. Het resul­taat is het boek­w­erk ‚Een leven in biskwie en choco­lade’ dat een prachtig beeld geeft van de bewogen his­to­rie van Verkade, belicht vanuit een zeer per­soon­lijke inval­shoek.

Het fraai geïl­lus­treerde boek­w­erk werd op 2 maart 2005 gep­re­sen­teerd in het pand van de sticht­ing Behoud Cul­tureel Erf­goed Verkade, aan de Diedrik Sonoy­weg, waarin de Verkade-​collectie is onderge­bracht. Naast de over­handig­ing van het eerste exem­plaar aan wethouder J. Schouten-​Burger geeft Foke­lien Renckens-​Stenneberg, directeur van het­Za­ans Museum, een nadere toelicht­ing op de huidige stand van zaken inzake het Verkade-​paviljoen dat in de nabije toekomst zal ver­ri­jzen bij het Zaans Museum en onder­dak zal gaan bieden aan de immense Verkade-​collectie.

Aldus het NHD op woens­dag 2 maart 2005.

Te koop in het Zaans Museum,
Zaanse Schans
prijs: Euro 19.90 + por­tokosten
of probeer het bij de Zaanse boekhan­de­laren

Voor de liefheb­bers: er zijn maar 1250 exem­plaren gedrukt.
Als oud-​voorzitter van de FNV Vrouwen­bond regio Zaanstad kan ik u vertellen, dat we in het verleden (1996) een twee­tal bijeenkom­sten hebben geor­gan­iseerd onder de titel „De meis­jes van Verkade”.
Ook toen was de aan­lei­d­ing het ver­schi­j­nen van een boek ter gele­gen­heid van het 100-​jaar bestaan van Verkade.
Ik was zelf erg ent­hou­si­ast over het onder­w­erp; in het Zaanse zijn „De meis­jes van Verkade” een begrip, daar zijn de meesten van ons mee opge­groeid. Tegen­wo­ordig hoor je daar niet zoveel meer over.
Er was ook een tegen­pool: „De meis­jes van de Blik­fab­riek” die waren berucht en werk­ten bij Verblifa in Krom­me­nie.

Toen het eerste bericht in de krant stond over de bijeenkomst begon de tele­foon meteen te rinke­len. Vrouwen, maar ook man­nen belden of ze mochten komen, zelfs meis­jes belden of ze mochten komen sol­liciteren; ze wilden „meisje van Verkade” wor­den. Ik heb hen moeten teleurstellen, sol­liciteren was niet de bedoel­ing.
Op een tafeltje had­den we een kleine verza­mel­ing Verkade blikken en oude plaat­je­sal­bums.
Toen ik met bek­enden sprak over onze bijeenkomst kreeg ik van een van mijn vrien­den spon­taan een heel bij­zon­der geschenk​.De orig­inele ontslag­brief van haar moeder in 1914 (zie vol­gend artikel) en een blikje, waar bij de geboorte van Beat­rix een beschuit met muis­jes in had gezeten. Deze blik­jes waren uitgedeeld op scholen na de geboorte van Beat­rix in 1938.

De schri­jf­sters van het boek dat in 1969 werd uit­gegeven waren Ivonne van der Padt, Ineke Hogema en Pam Zuur­bier en han­delde over arbei­d­som­standighe­den.
Het gebeurde, dat na onder­han­delin­gen in de CAO de afspraken bij Verkade soms verder gin­gen dan de Bond had afged­won­gen in de sec­tor. De vrije zaterdag-​middag werd in 1920 als eerste gere­aliseerd bij Verkade, zo-​ook de geheel vrije zater­dag in 1961.
Ook is bek­end dat Verkade en van Melle Rot­ter­dam de eerste bedri­jven waren waar een kinder­crêche was (1961).
Wat ook frap­pant was te ont­dekken, dat de werkne­mers bij Verkade op zater­dag zelf de schoon­maak­w­erkza­amhe­den moesten ver­richten na hun week­taak vol­bracht te hebben.