Geschiede­nis van het Wijk­s­te­un­punt Dirk Prins

_{Door Louise de Ruiter (gastvrouw bij Dirk Prins)}

Op 16 novem­ber 1973 werd het gebouw, toen nog Dien­s­ten­cen­trum, geopend. Het kreeg de naam Dirk Prins. Dirk Prins was werkzaam bij de Sociale Dienst van de gemeente Zaan­dam, belast met Ontwik­kel­ing en Ontspan­ning voor bejaar­den (O&O). Hij wilde een gebouw neerzetten, voor oud­eren vanaf 65 jaar. Deze doel­groep had dan een eigen ont­moet­ingsplek. In de bestaande buurthuizen kwa­men veel jon­geren. Het Dien­s­ten­cen­trum kreeg daarom voor oud­eren het doel om sociale kon­tak­ten te kun­nen leggen met leefti­jdgenoten.
Opgericht werd bijvoor­beeld de Soos, waar de bezoeker een kaartje kon leggen, of een spel­letje bil­jart. Men kon er schaken of dammen en een praatje maken aan de leestafel. Dat er erg veel behoefte was onder deze doel­groep, bleek uit het feit dat de Soos, zowel in de ocht­end als in de mid­dag altijd vol zat. Soms kon men met moeite een stoel bemachti­gen. Buiten de Soos om waren er ook andere activiteiten in het gebouw. Deze ston­den onder lei­d­ing van de maatschap­pelijke dien­stver­len­ing. Er waren diverse club­jes; meer bewe­gen voor oud­eren, volks­dansen, koers­bal­club, handw­erk­groep, een schaak­club, een zangkoor, een foto­club, een bridge­club, oud­erenork­est, een cre­ativiteitsclub, een teken­club en schilder­club. Dit alles voor spel en ontspan­ning.
Tussen de mid­dag was er een restau­rant (5 dagen in de week) waar men geza­men­lijk gezel­lig met elkaar kon eten. Dit begon met een paar mensen, maar al gauw groeide dat uit tot 18 á 22 per­so­nen. De maalti­j­den wer­den ver­zorgd en ver­strekt door het Men­nis­ten­erf. In de begin­jaren was er in het cen­trum ook nog een douche. Er waren in die tijd in Zaandam-​Zuid nog niet in alle wonin­gen douches. Men kon dan gebruik maken van de douche in Dirk Prins. Zeker 10 omwo­nen­den maak­ten er gebruik van en dat voor ƒ. 0,25 per douchebeurt!

Buiten de vaste activiteiten in het gebouw om wer­den ook the­mamid­da­gen geor­gan­iseerd in de grote zaal. Zo kwam bijvoor­beeld de Dia­betesv­erenig­ing iets vertellen over suik­erziekte. Bureau Bejaar­de­naan­gele­gen­heden kwam iets vertellen over inschri­jven voor een bejaar­den­won­ing. En de Spoor­we­gen over spe­ciale mogelijkhe­den voor oud­eren. Spe­ciale film­mid­da­gen over Oud Zaan­dam wer­den geor­gan­iseerd door Henk Pop­pen. Een boswachter uit Cas­tricum kwam iets vertellen over de natuur. Uit­er­aard kon toen een verte­gen­wo­ordi­ger van het recre­atiege­bied het Twiske, om iets over de 4 seizoe­nen te vertellen, niet ont­breken. In het voor– en najaar wer­den er modeshows geor­gan­iseerd. Deze wer­den druk bezocht. Omdat het uit­er­aard alle­maal zo goed­koop mogelijk moest waren de man­nequins vri­jwillig­sters uit eigen geled­eren, onder andere Annie Vaal, Diet v/​d Zee en Erika Klarenbeek

In het win­ter­seizoen wer­den één keer per maand op zondag koffiecon­certen geor­gan­iseerd. Die wer­den ook altijd heel goed bezocht. Zelfs mensen van buiten Zaan­dam kwa­men hier spe­ci­aal voor langs.. Er beston­den ver­schil­lende com­missies: Werk­com­missie, Reis­com­missie, Activitei­t­en­com­missie, Koffiecon­cert­com­missie. Daar­naast bestond er ook nog een Buurt­gericht Oud­eren­werk­com­missie. Deze had als taak om in de buurthuizen ook bepaalde activiteiten voor oud­eren op te zetten waaron­der koersbal.

In de activitei­t­en­com­missie wer­den diverse ideet­jes aan de man gebracht en uit­gew­erkt. Bijvoor­beeld in de zomer fiet­stocht­jes naar Wijk aan Zee, het Twiske, of Cas­tricum. Het moest wel bereik­baar zijn. Onder­weg werd dan ergens pan­nenkoek gegeten, en gezel­lig met elkaar wat gedronken. Er was veel animo, want er waren al gauw zo 16 deel­ne­mers. Ook de strip­penkaart moest er wel eens aan geloven. Mevr Schilper­o­ord en haar man zochten dan een tocht uit, met zoveel strip­pen. En op die manier zat men dan wel eens in de buurt van de Afs­luit­dijk, Bloe­men­daal, Zand­voort of Wijk aan Zee.

Ook de man­nen wilden niet achter bli­jven. Die organ­iseer­den in de zomer een viswed­strijd, met als inzet een wis­sel­beker. In de win­ter waren ze rond de bil­jarttafels te vin­den. Zelfs toen organ­iseer­den ze al bil­jart­to­er­nooien.
In die tijd zat de Soos erg vol en met het optre­den van het Seniorenork­est in de grote zaal werd het een gezel­lige boel. Er wer­den ook bin­go­mid­da­gen geor­gan­iseerd. De oud­eren had­den in die tijd een groot aan­bod aan activiteiten en geor­gan­iseerde mid­da­gen. Er was altijd wel iets te doen. In decem­ber werd altijd rond de Kerst een Mid­win­ter­mid­dag geor­gan­iseerd met muziek en voor­drachten. De gas­ten en bezoek­ers wer­den dan op koffie en ker­st­stol getrak­teerd. Verder was er in het gebouw een kap­sa­lon aan­wezig (Van Elswi­jck dames– en herenkap­per). Spe­ci­aal voor de oud­eren. En één keer per week kwam er een pedi­cure (Ans Smit) de voeten van de liefheb­bers verzorgen.

Voor mensen die vra­gen had­den over uitk­erin­gen, belastin­gen etc. hield mw. Gre Koster (beroep­skracht) twee keer per week, op dins­dag en don­derdag, spreekuur. Het belast­ingkan­toor hield in Dirk Prins ook spe­ciale spreekuren. Zelfs was er de mogelijkheid om de huur­sub­si­diefor­mulieren in te laten vullen.

Na 1976 kwam Tafeltje Dekje. Deze maalti­jd­voorzien­ing werd toen ver­zorgd door Oost­er­gouw. De buurt­be­won­ers kon­den, indien ze door ziekte of hand­i­cap niet zelf kon­den koken, zich opgeven bij Dirk Prins. Ze wer­den dan bezocht door vri­jwilligers voor een indi­catiege­sprek en werd gevraagd wat hun wensen waren. Degene die bijvoor­beeld nog goed ter been waren en in de buurt van Dirk Prins woon­den, wer­den ver­wezen naar het Dien­s­ten­cen­trum, om daar tussen de mid­dag gebruik te maken van de maalti­j­den. Hier­door ontstond er, vooral voor mensen die een­zaam waren, een stukje soci­aal con­tact met andere buurtgenoten.

Er kwam ook, als dien­stver­len­ing voor oud­eren, zieken en gehand­i­capten, een sys­teem voor per­so­n­e­nalarmer­ing. Men kon zo langer zelf­s­tandig bli­jven wonen. Ook hier wer­den vri­jwilligers ingezet voor indi­catiebe­zoek en aansluitin­gen. Er was een project Graag Gedaan dat ook gerund werd door vri­jwilligers. Deze ver­leen­den hand– en span­di­en­sten in Zaan­dam. Kleine klus­jes zoals begelei­d­ing van en naar het zieken­huis, bood­schap­pen doen, klus­jes in de tuin etc.
Ook was er een tele­foon­keten met circa 8 per­so­nen. De deel­ne­mers belden elkaar op een vast tijd­stip ter­wijl, als alles oké was, de cirkel eindigde bij een vrijwilliger.

In de jaren 80 wer­den ook cur­sussen Engels en Engels voor gevorder­den gegeven door een docent van het Regio­col­lege. Daar was veel belang­stelling voor..

In die tijd waren ruim 90 vri­jwilligers werkzaam in Dirk Prins. In com­missies, koffiebalie, restau­rant tussen de mid­dag, kan­toorvri­jwilligers, maalti­j­den thuis en alarmer­ing
Zo’n 3 tot 4 keer per jaar werd, in de avon­duren, de boel wel eens ver­hu­urd aan zus­teror­gan­isaties, zoals onder andere de Dia­betesv­erenig­ing en het Region­aal Patiën­ten Con­sumenten Plat­form. Man­do­lin­ev­erenig­ing Musica huur­den ook een zaal voor hun repeti­ties, maar dan overdag.

De koffiedames hielden één keer in de twee maan­den een gezel­lige koffiemid­dag. Er wer­den ver­schil­lende din­gen gedaan, zoals voor­drachten, of er werd iemand uitgen­odigd om te komen vertellen over de Zaanse kled­er­dracht. Of er wer­den dia’s ver­toond van Oud Zaan­dam. Voor belang­stel­len­den werd er ook wel eens een cur­sus bloem­schikken gegeven. Carla Offer­man maakte, als één van de koffiedames, kleine Indis­che hap­jes die een­voudig te berei­den waren. De recepten von­den daarna gretig aftrek bij de dames en heren.

In de begin­jaren werd ergens in augustus/​september een bus­tocht geor­gan­iseerd voor de koffiedames. Uit­er­aard op eigen kosten. De kan­toorvri­jwilligers mochten niet mee, het was uit­slui­tend voor de koffiebalie. De kan­toorvri­jwilligers zijn toen zelf wat gaan organ­is­eren en gin­gen eens in de 6 maan­den geza­men­lijk uit eten. Vooraf werd bijvoor­beeld een museum bezocht, of een stadswan­del­ing gemaakt, onder lei­d­ing van een ervaren gids. Het was heel leuk om eens privé met elkaar op te trekken. Je zag elkaar nauwelijks en door deze uit­stap­jes had men nog een stukje per­soon­lijk con­tact, ter­wijl er eens ander gesprek­stof was dan over het werk. Ieder jaar werd een pro­gram­ma­boekje uit­gegeven met daar in alle activiteiten van het Dien­s­ten­cen­trum. Het boekje werd ver­spreid onder de 65+ ers in Zaandam-​Zuid..
Het adressenbe­stand kwam van de gemeente. Het bestand werd bijge­houden door een kan­toorvri­jwilliger. In begin­jaren tachtig waren er in Zaandam-​Zuid circa 1.500 65 +ers. Omdat het bijhouden van een adressenbe­stand te duur was gewor­den werd er alleen een boekje voor intern gebruik uit­gegeven en ver­spreid over de bezoek­ers en clubs.
Bij een jubileum­jaar werd een spe­ci­aal boekje uit­gegeven. Hierin kwa­men buiten de beroep­skracht en voorzit­ter van de Weco ook vaste bezoek­ers aan het woord.

In de jaren tachtig is ook geprobeerd om een bioscoop­pro­ject op te zetten, op woens­dag­mid­dag in het Saen­tje. Oud­eren kon­den daar gebruik van maken tegen gere­duceerde prijs. Ini­ti­atiefne­mers waren onder andere Maartje van Maas­dam en Jan Stu­iver. Helaas werd dit geen succes.

Na 1988 begon het te veran­deren Er werd alleen nog sub­si­die ver­leend aan pro­jecten als Dagop­vang en Meer bewe­gen voor oud­eren. De bridge­club en het seniorenork­est moesten wijken naar andere locaties buiten het dien­s­ten­cen­trum. Dit ging niet zon­der hevig verzet. De Dagop­vang begon met één keer per week en werd later uit­ge­breid naar drie keer. Ook werd Soos+ opgericht die duidelijk in een behoefte voorzag bij de ouder wor­dende mens.

Eén keer per jaar hield het Dien­s­ten­cen­trum een Open Dag, waarin alle dien­sten en activiteiten wer­den gep­re­sen­teerd aan de belangstellenden/​bezoekers, van buiten het gebouw. Deze open dagen wer­den steeds heel goed bezocht.

Het Dien­s­ten­cen­trum Dirk Prins is in het jaar 2000 Wijk­s­te­un­punt Dirk Prins gewor­den en zit nu veilig onder de warme vleugels van het Men­nis­ten­erf. We leven inmid­dels met een heel nieuwe gen­er­atie oud­eren met andere ideeën en inter­esses. Zo is een aan­tal jaren terug er een dig­i­taal trapveld gekomen, waar de oud­eren van nu, ken­nis kun­nen maken met de com­puter. Er is veel belang­stelling, getu­ige de wachtli­jsten.
Het koor kri­jgt steeds meer uit­brei­d­ing en ook de schilder­club heeft veel liefheb­bers erbij gekre­gen.
Elke maand wordt op woens­dag­mid­dag een bingo gehouden, die volle zalen trekt, De bus­tochten die geor­gan­iseerd wor­den zijn bij de oud­eren heel geliefd. Ook in de avon­duren is er ruimte ver­hu­urd. Cur­sussen van Schei­deg­ger en een Bridge­club. We hebben een kap­sa­lon in huis, en een pedi­cure. Tweemaal per week bloed­prikken door het art­sen­lab­o­ra­to­rium. En sinds een half jaar hebben we ook het OBAZ-​project, oftewel het project Onze Buurt Aan Zet. Vri­jwilligers ver­lenen hand– en span­di­en­sten aan oud­eren in Zaandam-​Zuid. Het nieuwe project voorziet heel duidelijk in behoefte, gezien de aan­vra­gen en belangstelling.

Het Wijk­s­te­un­punt Dirk Prins is een gebouw wat met zijn tijd mee wil gaan. Het is goed waar te nemen dat de mensen na een bezoekje met een voldaan gevoel huiswaarts keren. Een ruimte waar bezoek­ers hun plekje zoeken en zich pret­tig voe­len. Iemand tre­f­fen waar ze een babbeltje mee kun­nen maken, een bil­jartje kun­nen doen, kran­tje kun­nen lezen, kopje koffie drinken. Dit alles onder eigen leefti­jdgenoten. Het geeft een goed gevoel om, (zoals ik laatst iemand hoorde zeggen): „Als ik bin­nen kom dan denk ik altijd, wat is het hier gezel­lig.” En dát is nou pre­cies het doel waar wij het, als vri­jwilligers, alle­maal voor doen. De mensen weer bij elkaar bren­gen door leuke, gezel­lige en doel­matige ont­vang­sten te realis­eren, in het vertrouwde Wijk­s­te­un­punt Dirk Prins.

n.b. van de redac­tie: Op vri­jdag 9 sep­tem­ber 2016 is de naam offi­cieel Wijk­cen­trum Dirk Prins. Met activiteiten voor alle leefti­j­den, jong en oud.
A.G. Ver­beek­straat 35 /​hoek Ger­hard­straat, Zaan­dam.
tel. 075 631 0707
e-​mail: Dit e-​mailadres wordt beveiligd tegen spam­bots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bek­ijken.