Panorama zaandam by Tilemahos Efthimiadis

Dick Kerssens

Geschiede­nis Haalder­s­broek ontrafeld

Van onze redac­tie, Ruud Meijns

Kerssens00

Dick Kerssens is auto­di­dact in het onder­zoek van stam­bomen, maar wie ken­nis neemt van zijn onder­zoek naar de fam­i­lie Kerssens, merkt al snel dat hij tegen­over iemand zit die weet waar hij het over heeft. Het onder­zoek naar zijn eigen fam­i­lie, inclusief aan­ver­wante takken, is neergelegd in een boek­w­erk van ruim 3 kilo.

Kerssens1Geboren 2 jan­u­ari 1937 in Wormerveer aan de Dubbele Buurt en op jonge leeftijd ver­huisd naar de Celebesstraat 24, ook in Wormerveer. Vader was groen­te­boer. In 1958 ver­huisde de fam­i­lie naar Wormer, maar dat was niet lang want in het­zelfde jaar werd hij opgeroepen voor de dien­st­plicht bij de marine. Nog tij­dens z’n dien­st­plicht is hij in 1960, voor de wet en voor de kerk getrouwd.

Foto: Celebesstraat

Een gehuwde staat was in de tijd van de won­ing­nood een voor­waarde om woon­ruimte te kri­j­gen. Boven­dien leverde dat meer aan gage op bij de marine. Het jonge echt­paar kon intrekken bij een oom en tante aan de Kievitweg in het Kalf; inwo­nen was een veelvoorkomend ver­schi­jnsel in die dagen van won­ingschaarste. In 1964, inmid­dels waren er twee kinderen en een derde op komst, kwam de mogelijkheid om een eigen won­ing te kri­j­gen in dezelfde straat. Dat had nog wel wat voeten in de aarde omdat Kerssens van oor­sprong uit Wormerveer kwam en geen rechten had op een won­ing in Zaan­dam, zo ging dat vóór de Zaange­meen­ten opgin­gen in Zaanstad. Door een ruil met iemand in Wormerveer die van oor­sprong Zaan­dammer was kon het toch doorgaan.

Kerssens2Van oor­sprong is Kerssens typograaf. Hij vol­gde de Grafis­che school in Ams­ter­dam, 1 dag per week en leerde hij het vak bij drukkerij Blank in Wormerveer. Het boek­drukken ging op een Hei­del­berger Dege­lau­tomaat. In de jaren zes­tig vertrok hij naar Ams­ter­dam, naar drukkerij Ravens­berg en later naar drukkerij Spin, ook in Ams­ter­dam. Bij deze drukkerij, aan de Nieuwe Zijds naast de Telegraaf, werd het dag­blad Trouw gezet. In die dagen was de Nieuwe Zijdsvoor­burg­wal een echte kran­ten­straat waar alle kran­ten geves­tigd waren. In 1965 trad hij in dienst bij drukkerij de Groeneboer, toen nog in de Oost­z­i­jde in Zaan­dam. Zij druk­ten voor het Honig­con­cern in Koog aan de Zaan.

Van­wege zijn belang­stelling voor de Zaanse geschiede­nis was het zijn wens om ergens in een archief werkzaam te zijn. Daar­voor was een mid­del­bare oplei­d­ing nodig en dus was het noodza­ke­lijk om de 4-​jarige avond-​MAVO te doen in Ams­ter­dam op het Knor­ringa. In 1976 kon Kerssens in dienst tre­den bij de gemeente Zaanstad op het Ban­nehof te Zaandijk. Hij begon bij Interne Zaken, bij het semi-​statisch archief. Een tusse­nar­chief, voor­dat het echt opge­bor­gen wordt en daarmee sta­tisch wordt, alle­maal vak­ter­men. De taak was om de archieven van de voor­ma­lige gemeen­ten, Zaan­dam, West­zaan, Koog aan de Zaan, Zaandijk, Wormerveer en Krom­me­nie te orde­nen. Uitein­delijk kwam hij terecht op het Gemeen­tearchief in Koog aan de Zaan van waar hij in 1995 met de VUT is gegaan.

Maar de maandag, nadat hij met de VUT was gegaan, zat hij alweer in het archief maar nu om eigen onder­zoek te doen voor boeken die hij wilde schri­jven. Onder­w­er­pen waar nog niet zoveel over was geschreven zoals een weerkro­niek in twee delen met de titel „De Zaanse kro­niek der jaar­geti­j­den”. Ook van zijn hand is een namen­lex­i­con waarin bij– of scheld­na­men van mensen, maar ook van een straat, een pad, een club. Dat is het Zaans Namen Lex­i­con geworden.

Kerssens4Zijn aan­dacht gaat momenteel uit naar onder­zoek over het Haalder­s­broek. Hij zoekt naar de geschiede­nis van dit buurtschap, maar ook wie er alle­maal gewoond hebben. Net als ‚t Kalf was Haalder­s­broek katholiek. Dick Kerssens is zelf ook katholiek en woont er vlak­bij, van­daar mogelijk zijn spe­ciale inter­esse. Zijn zoek­tocht loopt vanaf rond 1600 en moet eindi­gen met de pub­li­catie van een boek.

Dat kan nog wel even duren want het is een hele uit­zoek­erij. Kerssens zoekt in hele oude kohieren, trans­portreg­is­ters van bijv. de verkoop van pan­den, archieven van notaris­sen, doop– en trouwarchieven, archieven van Weeskamers. Som­mige stukken liggen hier in archief in Zaanstad, maar voor andere moet hij in Haar­lem zijn, bij het Noord-​Hollands Archief.

Tot aan De Opstand, tegen de Spaanse over­heers­ing in de 16e eeuw, was iedereen katholiek in ons land, maar met de Refor­matie veran­derde dat. De parochie van ‚t Kalf lag nogal geï­soleerd en is, hoewel offi­cieel ver­bo­den, katholiek gebleven; het werd oogluik­end toeges­taan. Priesters kwa­men incog­nito langs om de parochie te onder­houden. Toen de Oost­z­i­jderk­erk protes­tant was gewor­den gebruik­ten de katholieken op ‚t Kalf een schuilk­erk. Katholieken uit Zaan­dam, Koog, Zaandijk en zelfs een deel van de Wijde Wormer kwa­men daar ook kerken. In 1784 kre­gen de Zaan­damse katholieken een eigen parochie, de Bone­fatius­parochie, die op de plek van de vroegere Volks­bond stond. Daarom had ‚t Kalf ook zo’n grote kerk. Nu is er op Haalder­s­broek nog de pas­to­rie en daarachter stond de schuilkerk.

Kerssens5Kerssens heeft een bij­zon­dere inter­esse in genealo­gie. Hij heeft van heel veel fam­i­lies de stam­boom uit­ge­zocht zoals van de fam­i­lie Hooyschuur, fam­i­lie Spreeuw, fam­i­lie Ulle. Zijn eigen fam­i­lie en aan­ver­wante takken en zelfs de Duitse tak, staan beschreven in een groot boek dat in eigen beheer is uitgegeven.

Foto: Kerssens in het archief met een kolos­saal register

Zijn eerste geneal­o­gisch boek ging over de fam­i­lie van expe­di­tiebedrijf Smit en kwam in 1972 uit onder de titel ‘Beurt om beurt’.

Kerssens3Kerssens heeft veel pub­likaties op z’n naam staan. Artike­len in dag­bladen, gemeen­te­bladen, hij schreef boeken voor de jeugd. Her­denk­ings­boeken zoals bij het 100-​jarig bestaan van de parochiek­erk in het Kalf onder de titel „Van vleethuis tot parochiek­erk” of over het energiebedrijf „GEB, GZW, EZW van toen naar nu”.

Kerssens heeft ook een opmerke­lijk oeu­vre aan tekenin­gen. Vanaf heel jong heeft hij getek­end. Dat heeft een lange peri­ode stil gele­gen maar de laat­ste tien jaar is hij weer aan de slag gegaan. Dat is nog steeds een liefheb­berij. In het Molen­mu­seum was kort­gele­den nog een exposi­tie van zijn werk te zien.

Foto: Hier een zelf­portret.

In 1990 kreeg hij de Prijs van Bij­zon­dere Waarder­ing, behorende bij de Cul­tu­ur­prijs Zaanstad.

Joomla tem­plates by a4joomla