Huurverhogingen, je moet er wel tegen in durven gaan!
Van onze redactie: Ton Op de Beek
Cees Vis (spreek uit als Kees!) is wat je noemt een echte Zaankanter. Midden 1935 werd hij op het Hanenpad geboren, tegenover die enorme oude stolpboerderij van boekhouder Bakker, die nog steeds behoorlijk opvalt, ook vanaf het Sluispad aan de overkant.
Van kinds af aan heeft hij zich heel erg verbonden gevoeld met de mensen en de gebeurtenissen in de Zaanstreek. Hij heeft zitting gehad in tal van commissies en besturen en is zelfs landelijk bekend geworden als actievoerder.
Een actie die hem zeer is bijgebleven is van zo’n 8 jaar geleden, toen hij een groot protest organiseerde tegen een huurverhoging die o.a. door het CDA vanuit Den Haag werd opgelegd.
„In het Mennistenerf was toen een vergadering waarbij de zaal echt afgeladen vol zat. Er waren veel gemeentebestuurders aanwezig en zelfs een aantal Haagse kamerleden. De plannen om de huur in één keer drastisch te verhogen gingen daarna van tafel. Dus dat had wel zin”.
In de 90er jaren zat Cees Vis in het bestuur van WBV. Goed Wonen dat fuseerde met WBV Leo XIII. Toen werd het Stichting Saen-Wonen en later Stichting Parteon, en daar hebben we nog steeds mee te maken.
Tussen neus en lippen door wordt opgemerkt dat een vereniging een veel betere structuur is dan een stichting, omdat de leden er meer bij betrokken zijn. Dat merk je nu weer bij die huurverhogingen.
„Zo’n stichting kan dat de mensen makkelijk door de strot douwen. Die komen er pas na een tijdje achter hoe de vork in de steel zit, maar dan ben je al snel een paar jaar verder. Die huurverhogingen zijn echt te gek en dienen alleen om de zakken te vullen van de grote jongens, de dure jongens. Zit soms een luchtje aan van oplichting, en als je pech hebt kan je huur gedurende 5 jaar jaarlijks met 6,5% verhoogd worden. Het kan dus tot wel 36% oplopen.
Er is nog steeds een hoop armoede, maar tegenwoordig lijkt het alsof de mensen zich gewillig laten afslachten. Een groot deel van de mensen pikt dit zomaar. Als je nou hoort dat er bij de Woonbond maar een paar honderd telefoontjes zijn binnengekomen. Dat is niks. Het hadden er duizenden moeten zijn! De bewonersraad van heel Zaandam heb ik nu zover dat ze erachteraan gaan, dat ze er wat aan gaan doen, maar ze hebben wel heel lang gewacht, dat hadden ze meteen moeten doen”
„De regering in Den Haag kan dan wel zeggen: het mag hoor (die huurverhogingen, red.), maar het MOET niet! 60% van de woningbouwverenigingen gaan toch onmiddellijk naar de maximale verhoging”
En ondertussen wordt er maar gefuseerd en wordt de subsidie gekort. Dat was wel anders in de 90er jaren, waarin een instelling als Goed Wonen van de gemeente aardig wat subsidie kreeg.
Wat subsidies betreft heeft Cees Vis aardig wat voor elkaar gekregen. Hij noemt tal van evenementen die hij heeft opgezet of helpen opzetten, buurttuinprojecten, viswedstrijden, barbecues, busreisjes.
„Ik organiseerde ooit een busreisje naar Den Haag. Toen bleek dat mensen met een scootmobiel niet meekonden. Ik heb toen geregeld dat ze een jaar later met een speciale bus wel meekonden. Voor die mensen was dat soms de dag van hun leven”
De gemeente Zaanstad, maar vooral ZVH wilde voor dit soort evenementen wel in de buidel tasten.
„Let op, we spreken wel over de 90er jaren. Nu is dat wel anders, het zijn zware tijden met alleen maar bezuinigingen. Het is heel erg dat zoiets als het Wijkbeheer wordt opgeheven, die deden toch hele goeie dingen. Nu zijn een heleboel activiteiten voor jongeren, zieken maar ook voor de oudjes bij Wijksteunpunt Dirk Prins terecht gekomen en die zitten zowel letterlijk als financieel te krap. Heb je dat kantoortje van ze gezien? Dat kan toch niet, je houdt je hart vast hoe dat moet aflopen.
Er zijn maar een paar mensen waarvoor dit goed loopt, maar ja…die hebben dat niet zo hard nodig, om het maar voorzichtig te zeggen.
Sociale hulpverlening is een soort ping-pongspel tussen het Wijksteunpunt en de gemeente geworden, waarbij je van het kastje naar de muur wordt gestuurd.
En die buurthuizen hier, die liepen hartstikke goed. En die gaan nu ineens allemaal dicht. Dat gebeurt hier allemaal. In andere gemeentes weten ze soms niet wat ze horen.
Het enige dat je eraan kunt doen is je verzetten. Ik probeer ook met overleg wel het een en ander geregeld te krijgen, maar dat lukt niet altijd. Ja, zware tijden.”
Maar Cees is niet iemand die er snel het bijltje bij neergooit. Ook al is hij bijna 80, als het om protesteren gaat neemt hij graag het voortouw, zoals nu bij de enorme huurverhogingen.
„Zo’n actie als van 8 jaar geleden, dat zou toch weer moeten kunnen. Maar de mentaliteit van de mensen is momenteel snel aan het veranderen. Daar moet je wel rekening mee houden”