Panorama zaandam by Tilemahos Efthimiadis

Her­man Oomen

van onze redac­tie, Ruud Meijns

HOomen0

HOomen1Zijn volledige naam is Her­manus Jacobus Maria, dat laat­ste omdat hij in mei is geboren; mei is de maand van Maria. “Een echt katholiek gezin”, zegt Her­man Oomen, “we waren met negen kinderen thuis”. Hij is geboren op 26 mei 1946 in Schiedam. Ging naar de St. Hen­ri­cuss­chool en begon daarna aan de MULO, maar dat klikte niet zodat hij over­stapte naar de Tech­nis­che school. Maar daar bleek dat hij niet voor de tech­niek in de wieg gelegd was.

Foto: De Willi­bror­duss­chool v/​h de St. Henricusschool

HOomen2Geen school, dan ga je werken en op 14 augus­tus 1961 ging hij aan het werk bij een baas die hij zijn hele leven trouw zou bli­jven; kom daar tegen­wo­ordig nog maar eens om, dat is voor­bij. De datum weet hij nog pre­cies want het was de ver­jaardag van zijn moeder. Die werkgever was Simon de Wit, een Zaans bedrijf dat over het hele land ves­tigin­gen had. Her­man werd jong­ste bedi­ende in de winkel van De Wit aan de Schiedamseweg in Rot­ter­dam. Via Simon de Wit heeft hij ook z’n vrouw Ellie ont­moet; haar broer werkte ook bij Simon de Wit en op een feestje hebben ze elkaar ontmoet.

Foto: Simon de Wit, Rotterdam

Eén van zijn eerste taken was het bijhouden van het mag­a­z­ijn en dat deed hij zo fanatiek dat hij spullen uit de eta­lage haalde om het mag­a­z­ijn weer com­pleet te maken. En hij reed op de trans­port­fi­ets, thuis­be­zor­gen. Nu staat dat in de belang­stelling maar dat werd toen al gedaan, niet in die hoeveel­he­den als nu natu­urlijk. Lev­ens­gevaar­lijk zo’n fiets met al die tramrails.

Dat hij zolang bij dit bedrijf is gebleven heeft te maken met het feit dat het een fam­i­liebedrijf was. Er werd, als je je best deed, voor je gezorgd. Je kreeg schol­ing en zo klom je op van jong­ste bedi­ende naar verkoper en dan naar bedri­jf­slei­der. Niet zon­der studie natu­urlijk, dat moest je zelf doen, vakdiploma’s, mid­den­stands­diploma, je vlees­diploma. Voor elk aspect van het winkelbedrijf haalde je je diploma’s en dan kreeg je kansen.

HOomen3Tij­dens je studie kreeg je de kans om bij andere winkels te leren, want elke chef heeft weer een eigen kwaliteit waar je van kunt leren. Na een half jaartje ging je weer ergens anders heen. Onder­tussen kreeg je beo­ordelin­gen en gesprekken tot­dat je een eigen winkel kreeg. Voor Her­man was de leer­pe­ri­ode in Goes en Mid­del­burg waar hij met de opdracht heen ging om te kijken of het lev­ens­vat­baar op die plek was. Dat had te maken met de logistiek want vanuit Zaan­dam werd alles bevoor­raad. De bevoor­rad­ing was toen 1 x per week. En overal waar hij heen ging was hij in de kost bij iemand.

In die tijd had hij zijn toekom­stige vrouw leren ken­nen en zij zat in Bilthoven in de ver­pleg­ing waar zij haar oplei­d­ing heeft gedaan. En toen kwam Katwijk waar­voor hij werd gevraagd om daar chef te wor­den. Dat was de gele­gen­heid om te trouwen omdat ze daar boven de winkel een won­ing kre­gen. Tussen de laat­ste winkel en de nieuwe heeft Her­man nog een twee­tal jaren in de zomer ver­schil­lende camp­ings gedaan, want ook daar had je Simon de Wit winkels. Toen is hij nog een topje van een vinger kwi­jt­ger­aakt bij het opruimen.

Grap­pig is wel dat Simon de Wit de spon­sor en lever­ancier van de Jam­boree in 1937 in Voge­len­zang was en dat Albert Heijn dat van de Jam­boree in 1995 in Dron­ten was.

Dus in 1970 een eigen winkel met een won­ing. Maar aan Katwijk kwam een eind en Her­man werd ingezet in Lei­d­schen­dam om een kaasafdel­ing, niet alleen verkopen, maar ook sni­j­den op te zetten en te kijken of dat over het hele con­cern uit­gerold zou kun­nen wor­den. Na deze aparte klus kwam er weer een winkel. De keus was tussen Rot­ter­dam aan een snel­weg en de Zaanstreek en in dit geval een winkel in Krom­me­nie. Nader­hand werd hij overge­plaatst naar Zaan­dam waar Simon de Wit een nieuwe winkel aan de West­z­i­jde opende, met een extra uit­gang aan de Gedempte Gracht. In 1974 is het gezin naar Zaan­dam gekomen.

HOomen4Simon de Wit was toen al niet meer zelf­s­tandig; het bedrijf was in 1973 gefuseerd met con­cur­rent Albert Heijn. Her­man had onder­tussen de avond-​Mavo en het prak­tijkdiploma boekhouden gedaan. De super­markt op de foto werd een Simon, een soort Cash&Carry-formule. De won­ing in Poe­len­burg was er één van het Bouwbedrijf Zaanse Indus­trie die voor haar per­son­eel wonin­gen had gebouwd.

Foto: Super­markt aan de Gedempte Gracht

Her­man Oomen sol­lici­teerde op een interne adver­ten­tie en kwam in de toren van Albert Heijn op het Ankersmid­plein terecht. Maar dat was niet boeiend genoeg, alleen maar cijfertjes.

HOomen5En al die tijd was Her­man naast z’n werk ook actief in de Scout­ing en de poli­tiek. In Katwijk was hij al jeug­draad­slid. En voor Scout­ing is hij de hele wereld over geweest. In de huiskamer hangt nog een herin­ner­ing aan de Jam­boree van 1937 en Her­man en Ellie zin­gen samen nog even ‘In negentien-​drie-​zeven, zul je wat beleven. Dan komt de Jam­boree in Ned­er­land’. Een grote verza­mel­ing met spullen van over de hele wereld herin­nert aan zijn reizen. Hij heeft ook jaren voor de Scout­ing de assis­ten­tie bij de krans­leg­ging bij het Nation­aal mon­u­ment op de Dam tij­dens de 4 mei her­denk­ing mogen lei­den; een pre­cisie klus.

HOomen6Ook in Zaan­dam is hij actief in de poli­tiek geweest; raad­slid van 16 mei 2001 tot 11 maart 2010. En zijn wijk Poe­len­burg, al jaren een poli­tiek zor­genkindje, heeft altijd z’n belang­stelling gehad. En hij is nog voorzit­ter geweest van de Senioren­raad Zaanstad waar de belan­gen van de oud­ere bewon­ers cen­traal staan. Voor al die activiteiten heeft hij een lin­tje van de Kon­ing gekre­gen; Lid van de Orde van Oranje-​Nassau.

Zijn func­tie bij Albert Heijn in de admin­is­tratie ver­ruilde hij via een interne vaca­ture voor een func­tie in Nieuwegein bij de groen­te­cen­trale aldaar. Dat heeft hij jaren gedaan, maar de reis­ti­j­den en de dien­sten vroe­gen hun tol. Elke dag 60 km heen en terug en je kon pas naar huis als alles klaar was. Gelukkig lag er al een klus op hem te wachten; de ver­huiz­ing van het kan­toor van AH van het Ankersmid­plein naar de Provin­cialeweg. Hij was de nacht coör­di­na­tor van de tech­niek, dat wil zeggen dat hij, als er een afdel­ing in de nacht was overge­bracht, con­troleerde of alle tech­niek die bij het func­tioneren van die afdel­ing hoort ook echt werkte op de nieuwe plek. De hele ver­huiz­ing duurde twee maanden.

Z’n laat­ste job voor het bedrijf was een con­trole­func­tie over de dis­trib­u­tie. Hij kreeg een lijst met welke fil­ialen beleverd wer­den en hoe laat en kon dan zelf kiezen welk fil­i­aal hij zou bezoeken voor een con­t­role om te zien of alles geleverd werd en er op tijd was. Deze func­tie is nu geheel door scant­ech­niek ver­van­gen. Hij begon bij Simon de Wit en 48 jaar later ver­liet hij het bedrijf maar nu met de naam Albert Heijn.

Her­man Oomen is overleden in novem­ber 2022.

Joomla tem­plates by a4joomla