Panorama zaandam by Tilemahos Efthimiadis

E.P. Cli­jnk — De Roomse Reus

Van onze redac­tie: Ruud Meijns

Clijnk0

Een Roomse Reus, zo noemde jour­nal­ist Wim Swart Ever­hard Petrus Cli­jnk uit Zaan­dam. Cli­jnk was bestu­ur­der van een groot aan­tal rooms-​katholieke organ­isaties en zat ruim der­tig jaar voor de katholieke poli­tiek in de Provin­ciale Staten van Noord-​Holland.

Maar hij wordt ook wel de red­der van de Kalver­polder genoemd. Een beetje over­dreven? Er zit wel degelijk een waarheid in deze uit­spraak. Als deze man de motie tot behoud van de Kalver­polder niet had inge­di­end was de polder vol­ge­bouwd en was er nooit zo’n toeris­ten­trekker ontstaan als de Zaanse Schans nu is. Dit was ook Ever­hard Petrus Cli­jnk uit Zaandam.

Geboren in 1896 in een mid­den­stands­gezin van kerken­bouw­ers afkom­stig uit St. Oeden­rode. Bij de bouw van de St. Boni­fatiuskerk naar Zaan­dam gekomen en hier bli­jven wonen. Hij leert al vroeg het vak van zijn vader; het met­se­len. Hij trouwt ook vroeg, op z’n 23e met Agaath Bouwmeester uit de Smid­straat. Hoewel ook katholiek was er, vol­gens zijn dochter van de kant van de oud­ers van Evert toch wel enige aarzel­ing, trouwen met de dochter van een arbei­der? De vader van Agaath was molentimmerman.



Clijnk1
Het Zuider­valdeurspad

Als jonge katholieke arbei­der ziet hij de armoe en sluit zich aan bij de Roomsch-​Katholieke Staatspar­tij (R.K.S.P.) en R.K. Volks­bond, afdel­ing Zaan­dam. Als jon­gen van 18 jaar zat hij al in het bestuur van de R.K. Bouw­vakar­bei­der­s­bond. In de Pius-​almanak staat zijn naam al vroeg afge­drukt op Zuidervaldeurspad.

Clijnk2In 1935 komt hij voor op de grosli­jst voor de Provin­ciale Staten­verkiez­ing voor de K.V.P. Hij wordt gekozen want als men in 1939 terug kijkt spreekt men hem aan als iemand die al vier jaar actief is voor de R.K.S.P. in Noord-​Holland. De kop van het artikel luidt, ‘Cli­jnk, de man die de arbei­der­snooden kent’. Hij is dan de 2e man op de lijst Zaandam.

Foto uit het West­fri­esch Dagblad

De ver­slaggever maakt nog meld­ing van het drukke huis­gezin van dhr. Cli­jnk, een ‘huis der zuchten’, al bli­jft het een zon­nig huis van­wege de rijke kinder­schaar. Hij is de vader van negen jon­gens en vier meisjes.

Hij neemt ook bin­nen de provin­cie tal van taken op zich zoals in de Raad die het toezicht op Provin­ciale bedri­jven uitoe­fent. Maar ook bemoeit hij zich met de werkver­schaffing die in tij­den van economis­che terug­gang velen aan het werk moet houden. Vooral het werken op tarief geeft prob­le­men, weet dhr. Cli­jnk. Door de inbreng van staten­le­den, waaron­der dhr. Cli­jnk, wer­den de lonen in het project Geester­am­bacht op de juiste hoogte gebracht.

Dan komt de oor­log die hij ongeschon­den door weet te komen. Eén van zijn zonen zit drie jaar in een Duits kamp. Vol­gens zijn dochter waren er in huize Cli­jnk onder­duik­ers, Joodse jonget­jes. Ook organ­iseerde hij geheime bijeenkom­sten met katholieke arbei­ders om zich met hen voor te berei­den op de bevri­jd­ing. Het was niet ongevaar­lijk op het Valdeurspad waar drie N.S.B.’ers woon­den. Na de oor­log schreef Cli­jnk het vol­gende: ‘Op dit padje, lang en smal, onder­duik­ers groot in tal, brand­punt van de onder­grond, maar af en toe wel eens een Nazi-​hond’.

Na de oor­log wordt hij In 1946 gekozen in het bonds­bestuur van Katholieke Arbei­ders Beweg­ing (K.A.B.). Een jaar later wordt hij voor de 12e maal tot voorzit­ter van de KAB, afdel­ing Zaan­dam gekozen. Hij is ook nog verte­gen­wo­ordi­ger van de Unie van Over­hei­dsper­son­eel en bestu­urslid van de won­ing­bouw Leo XII.

Dhr. Cli­jnk zal heel wat ver­gaderin­gen hebben voorgezeten. In 1950 was het zijn vijf­tiende jaarver­gader­ing bij de Katholieke Arbei­ders Beweg­ing. En altijd wilde hij een breed per­spec­tief aan zijn leden bieden. Zo uitte hij bij het overzicht van 1949 kri­tiek op de loon­cor­rec­tie na de deval­u­atie van de gulden[1]. Het waren altijd de arbei­ders die in het ver­domhoekje zaten.

In Zaan­dam werd in april van dat jaar een ver­gader­ing gehouden van de Sticht­ing 4045 met leden van de verenig­ing Vrien­den van de Sticht­ing 4045. Voor het eerst in de geschiede­nis van de Sticht­ing was het voor de leden mogelijk een nieuw bestu­urslid te kiezen. In dit geval betrof de benoem­ing van dhr. E.P. Cli­jnk, die als verte­gen­wo­ordi­ger van de Katholieke Verzets­groep nieuw in het bestuur kwam. Hij vol­gde dhr. Van ’t Padje op.

Dan in 1957 wordt de IJmond belan­grijk zo zelfs dat de K.V.P. een IJmond-​commissie instelt die zich namens de katholieken zal buigen over sociaal-​economische vraagstukken, Dhr. Cli­jnk wordt hier­voor uitgen­odigd. Het gaat over oev­erverbindin­gen, over het samen­gaan van gemeen­ten alle­maal zaken waar Cli­jnk in zijn werk bij Provin­ciale Staten al mee te maken heeft. Hij laat zich zo nodig ook horen als het lan­delijke poli­tiek betreft. Zo laat hij in 1959 op een ver­gader­ing van K.A.B. weten dat hij in geen enkel kabi­net vertrouwen heeft als er VVD’ers in zit­ten en dat deze mening lan­delijk wordt gedeeld.

De vrije zater­dag is in de voor­gaande maan­den in 1961 ingevo­erd bij bedri­jven. Op een kaderver­gader­ing van de KAB sprak men over ‘vrije tijds­beste­d­ing’. Cli­jnk meende dat de vrije zater­dag meestal betekent lan­gere werkda­gen. Het vrij zijn is nog geen prob­leem. Op het con­gres ‘Vrije Tijd’, sprak o.a. dhr. Cli­jnk over dit onder­w­erp. Naar zijn idee is er nog geen groot prob­leem. Er wordt langer gew­erkt door de week en er wordt langer uit­ges­lapen op de zater­dag. Er is een grotere noodzaak om te komen tot het vin­den van bezighe­den voor de twee aaneenges­loten dagen (zat en zon).

De Zaan stinkt

In een groot artikel van Henk Suèr in dag­blad De Tijd/​Maasbode schri­jft hij dat de ‘Zaan Stinkt’. Hij schri­jft dat, als een katholiek zich aan de Zaan zal ves­ti­gen, hij in de kwade reuk zal staan ‘van rode arbei­ders, lib­erale werkgev­ers, buiten-​kerkelijke bewon­ers en wijd-​verbreide, onaan­vaard­bare geboorteregeling­sprak­tijken’. Katholieken vrezen aan “hei­de­nen” ten prooi te vallen. Hij schri­jft over het bij­zon­dere karak­ter van de Zaanse arbei­der en hoe de katholiek zijn weg daarbin­nen probeert te vin­den zeker nu er grote veran­derin­gen aan komen met de open­ing van de Coen­tun­nel. Hij heeft het over het ‘katholieke kloot­jesvolk’ dat in een isole­ment heeft geleefd omdat ze een min­der­heid was. De Biss­chop van Haar­lem brengt bin­nenkort een bezoek aan de Zaan en dat is miss­chien een aanzet voor de katholieken om naar buiten te treden.

Voor E.P. Cli­jnk is het stuk reden om in de pen te klim­men en Suèr van repliek te dienen. ‘Als de Zaan stinkt dan is er maar één afdoend mid­del: goed door spuien’. En dan zet Cli­jnk de spui goed open. De menin­gen van Suèr tonen alleen maar aan dat hij een vreemdel­ing is en geen idee heeft hoe de Zaankan­ter in elkaar zit. Cli­jnk is vooral boos op deze buiten­staan­der die spreekt over een isole­ment van ‘katholiek kloot­jesvolk’. Omdat ze eigen verenigin­gen had­den? Dat had­den de social­is­ten, chris­te­nen, com­mu­nis­ten ook en dat samen is de Zaanstreek; een­heid in ver­schei­den­heid. Ontstaan uit een noodzaak tot onder­linge solidariteit.

Clijnk3Verf­molen ‘De Kat’ met span­doek.

In datzelfde jaar 1961, tij­dens een werk­be­zoek van aan de nog prille Zaanse Schans ziet min­is­ter van Aart­sen tussen de molen­roe­den een span­doek hangen met de tekst “Redt de Kalverpolder”.

Het is een protest tegen de bouw­plan­nen van de gemeente Zaan­dam die achter de Schans een nieuwe woon­wijk wil bouwen.

1962 – Een cru­ci­aal jaar

Op 5 jan­u­ari richt de verenig­ing Zaans Schoon zich tot de provin­ciale staten van Noord-​Holland om bij de komende wijzig­ing van het streek­plan de Kalver­polder niet te bestem­men voor won­ing­bouw. In het plan wordt voor de Zaanse Schans een strook van 125 tot 350 meter vri­jge­laten met kort daarop de gep­lande woningbouw.

Op 23 jan­u­ari protes­teert dhr. Cli­jnk tegen de grote uit­bouw van de Zaanstreek. Hij is tegen omdat het de leef­baarheid in de Zaanstreek zal aan­tas­ten. De plan­nen zijn ondo­or­dacht en hij pleit niet voor één grote Zaange­meente, ‘maar een goed gericht streek­plan is beter dan tien Zaanse menin­gen’. Het gaat hem niet alleen om het gebied bij de Zaanse Schans en de Kalver­polder, maar de hele Zaanstreek. Hij ziet zich genoodza­akt de stem van de Zaanstreek te laten horen in de staten van Noord-​Holland.

Clijnk4Hij kri­jgt steun van het staten­lid P. Kuiper uit Wormerveer die het een ramp zou vin­den als op korte afs­tand van deze his­torische gebouwen aan de Kalver­ringdijk hoog­bouw komt te staan. Cli­jnk zal prov. Staten eventueel vra­gen een uit­spraak te doen tot wijzig­ing van het streek­plan. Naar ver­lu­idt kan een dergelijke motie reke­nen op de steun van KVP, CPN, VVD, Prot.Chr., PSP en enkele leden van de PvdA en zelfs een deel van het col­lege van Gede­puteerde Staten. Eind jan­u­ari nemen Gede­puteerde Staten van Noord-​Holland de motie van dhr. Cli­jnk over om de Kalver­polder onbe­bouwd te laten. De stem van dhr. Kuiper uit Wormerveer trekt het voors­tel over de streep. Zijn dochter weet nog goed hoe ver­heugt hij met de uit­slag van de stem­ming was. Haar vader belde vanuit de Provin­ciale Staten. “Miekie, Miekie haal je moeder erbij, ik heb gewon­nen, ik heb gewonnen”.

Direct daarop laat burge­meester G.D.J. Franken weten dat als de Kalver­polder niet bebouwd wordt het de gemeente Zaan­dam 9 miljoen zal kosten. Hij zou het op prijs hebben gesteld als de verenig­ing Zaans Schoon ook met de zake­lijk kant van de gemeente reken­ing had gehouden. Boven­dien gaat een gebied voor won­ing­bouw ver­loren waar 12.500 mensen had­den kun­nen wonen.

Alsof er geen claim ligt op het onbe­bouwd laten van de Kalver­polder hebben B&W van Zaan­dam in maart 1962 het voorne­men een ver­gun­ning te ver­lenen voor de bouw van een R.K. Lyceum. Zaans Schoon en De Zaanse Molen hebben bezwaarschriften inge­di­end. In juni gaat de raad akko­ord met het voors­tel om de ver­gun­ning voor het R.K. Lyceum te weigeren. Nu gaat het schoolbestuur in beroep bij de Kroon.

In 1964 wordt het comité Leef­baarheid Zaanstreek opgericht. Het voor­naam­ste aan­dacht­spunt nu is de waterk­waliteit van de Zaan. Die is zo slecht door alle lozin­gen van bedri­jven dat de verf soms van de huizen valt.

Eén van de leden van het comité is dhr. E.P. Cli­jnk. In 1966 slaat Cli­jnk alarm over het feit dat er gespro­ken wordt over een tweede olier­af­fi­naderij aan het Noordzeekanaal en er zelfs over een derde, aan de Zaan­damse kant wordt gespro­ken. In datzelfde jaar stu­urt het comité Leef­baarheid Zaanstreek een brief aan de gemeente Ams­ter­dam, als een van de groot­ste aan­deel­houd­ers van de Hoogovens, met het ver­zoek meer maa­trege­len te bevorderen ter voorkom­ing van luchtvervuil­ing door de Hoogovens. Dhr. Cli­jnk is dan al bezig met aller­lei vor­men van luchtvervuil­ing aan de kaak te stellen.

1966 is ook het jaar dat E.P. Cli­jnk afscheid neemt van de Provin­ciale Staten van Noord-​Holland wegens het bereiken van de leeftijd van 70 jaar. Tevens bedankt hij voor de K.V.P. . Hij is het niet eens met de houd­ing die de par­tij inneemt bij de kabi­netscri­sis. Deze cri­sis eindigde met de Nacht van Schmelzer[2], een KVP-​lid.

Clijnk5Het spook van de Kalver­polder bli­jft zo af en toe de kop opsteken als de 12-​jarige Ton Doornink in maart 1967 in een brief, namens de Zaanse Vogelvrien­den aan de Koningin vraagt om te bemid­de­len dat de Kalver­polder onbe­bouwd bli­jft. Omdat hij het adres van mej. N.D. Wijers, sec­reta­resse van de Zaan­sche Molen als afzen­der gebruikt betichtte wethouder Met­se­laar van Zaan­dam haar van ‘kinder­ex­ploitatie’. Het geval wil dat de jonge Zaanse Vogelvrien­den voor hun tochten in de Kalver­polder het huis van mej. Wijers als vertrekpunt gebruiken.

Tevens had­den de jonge voge­laars het plan om een eilandje in de polder te ver­noe­men naar dhr. E.P. Cli­jnk die de aanzet gaf voor het behoud van de polder.

Niet iedereen zag de waarde van de Kalver­polder. Zo zei de Gede­puteerde voor planolo­gie mr. J. Roelse: ‘De Kalver­polder biedt wel een fraaie aan­blik, maar er is beslist geen sprake van iets unieks’.

En ook wethouder Met­se­laar gaat er met gestrekt been in. Hij beschuldigt de Zaanse Molen van ‘platte kinder­ex­ploitatie’ en E. P. Cli­jnk van een ‘platte leu­gen’. In het laat­ste geval zou Cli­jnk hebben gezegd dat Met­se­laar grond aan het Michael Col­lege zou hebben verkocht, het­geen beslist niet waar is. Hij vond dit een typ­is­che manier van opposi­tie voeren.

De gemeente Zaan­dam gaat overi­gens in beroep tegen de uit­spraak van het Provin­ci­aal Bestuur om niet te bouwen in de Kalver­polder, deelde dhr. Met­se­laar mee. Hij bestreed overi­gens dat de polder een uniek natu­urge­bied is. Er zit geen vogel die ook niet in het Oost­zan­erveld is te vinden.

In 1967 zegt dhr. Cli­jnk dat hij zich voor zijn func­tie van voorzit­ter van het NKV, afdel­ing Zaan­dam niet opnieuw verkies­baar stellen.

Maar alweer staat de krant vol met inge­zon­den brieven over de Kalver­polder. Mej. Wijers, eerder door Met­se­laar beschuldigd van kinder­ex­ploitatie, accepteert z’n excuses, maar laat nog wel weten dat de natu­uror­gan­isaties ‘te laat waren’. Toen de plan­nen op papier ston­den was het West­z­i­jderveld nog niet bebouwd, toen was er nog geen Mobil Oil en er was nog vol­doende ruimte. Nu ligt het heel anders. Nu is de Schans er, toen stond er 1 huis en een hutje.

Op de jaarver­gader­ing van het NKV feb­ru­ari 1968 in het R.K. Verenig­ings­ge­bouw heeft dhr. Cli­jnk zijn func­tie als voorzit­ter van de afdel­ing Zaan­dam neergelegd. Hij was 33 jaar voorzit­ter. De één noemde hem moeil­ijk te ver­van­gen, ‘je was overal’. De vak­be­weg­ing is Cli­jnk heel veel dank ver­schuldigd. De geestelijk adviseur sprak van een zwaar ver­lies voor het NKV.

De KVP’er Cli­jnk heeft er genoeg van, van de Haagse poli­tieke keuzes van zijn par­tij. Hij heeft zijn lid­maatschap opgezegd. Vol­gens Cli­jnk is de arbei­der bij de KVP altijd het haasje geweest. Na de nacht van Schmelzer was de maat vol. Voor de KVP was hij 31 jaar lid van de Provin­ciale Staten van Noord-​Holland en hij was vice-​voorzitter van de kieskring Den Helder en afdel­ingsvoorzit­ter van de KAB, later de NKV.

Hij heeft ook altijd nog bemoeie­nis met de katholieke EHBO-​vereniging ‘St. Dami­aan’. Bij het 40-​jarig jubileum vertelde Cli­jnk, hij is één van de oprichters, enkele anek­dotes uit de begintijd.

Tij­dens een ver­gader­ing van won­ing­bouwv­erenig­ing LEO XIII reageerde voorzit­ter Cli­jnk op het ver­wijt van de huurver­hogin­gen. ‘Men heeft ons het mes op de keel gezet. Als je niet mee­doet met de hoog­bouw, kom je ook niet in aan­merk­ing voor laag­bouw’, zo verk­lapte hij een stukje gemeentepolitiek.

Clijnk6Ook in de vak­cen­trale bli­jft hij zijn stem roeren. De heer Cli­jnk laakte de geringe activiteit van de vak­cen­trales. Er zijn zoveel zaken waar aan­dacht voor zou moeten zijn zoals de Pro­gril gif-​affaire, het pri­jzen­beleid, de won­ing­bouw, huurver­hogin­gen en er is geen enkele actiedaad gesteld meent de oud-​voorzitter. Het gebrek aan naar buiten tre­den wordt ook door de leden als een gemis ervaren.

Ook als gepen­sioneerde wordt dhr. Cli­jnk nog regel­matig gevraagd zijn mening te geven. Dit keer was het make­laarsv­erenig­ing De Zaan die hem uitn­odigde om over de huidige huisvest­ing­sprob­le­men een praatje te houden. Hij begon met een opsom­ming te geven van de moeil­ijkhe­den. Er is een gebrek aan mate­ri­alen en een tekort aan geschoolde arbei­ders. Dat los je niet zo snel op. Ook het vorderen van woon­ruimte is geen afdoende oploss­ing voor de prob­le­men. En won­ingsplits­ing, als mogelijke oploss­ing genoemd, is verre van ideaal, een ramp voor alle betrokkenen.

IN 1969 komt de Kalver­polder nog weer even om de hoek kijken. Gede­puteerde Staten van Noord-​Holland, het min­is­terie en de pla­nol­o­gis­che dienst zeggen nu tot min­is­ter Schut, ‘Laat de Kalver­polder onbe­bouwd’. Gede­puteerde Staten zegt dat er nu andere inzichten zijn dan in 1954.

En de polder is ook onder­w­erp van een ten­toon­stelling in het Molen­mu­seum. De titel is: ‘Zo was de Kalver­ringdijk’. De eer om de exposi­tie te ope­nen werd gegund aan dhr. E.P. Cli­jnk. In zijn open­ingswo­ord richtte Cli­jnk zijn verzet tegen de huidige bouw­pro­jecten waar­door de beschik­bare grond wordt vol­ge­bouwd met pro­jecten die voor 80% van de Zaankan­ters te duur zal blijken te zijn. Dan bouwen we hier voor Ams­ter­dam. Dat is waar een recht­geaarde Zaankan­ter zich tegen verzet, aldus de hr. Clijnk.

In 1970 doet de Kroon een uit­spraak in de zaak van de Kalver­polder en ze stelt zich nu achter het besluit van de meerder­heid van Provin­ciale Staten dat de Kalver­polder onbe­bouwd moet blijven.

Het bestuur van LEO XIII ver­gadert in okto­ber 1971. Van de bestu­ursle­den stelt o.a. E. P. Cli­jnk zich nog een maal herkies­baar. Voorzit­ter Cli­jnk kon melden dat het aan­tal wonin­gen was geste­gen van 1048 tot ruim 1500. De posi­tie van won­ing­zoek­enden noemt hij weinig rooskleurig.

De R.K. Muziekv­erenig­ing Har­monie viert haar gouden jubileum. Tij­dens een bijeenkomst in het R.K. Verenig­ings­ge­bouw dankt voorzit­ter Cli­jnk van de com­missie van beheer van het Verenig­ings­ge­bouw de Har­monie voor het opluis­teren van vele even­e­menten. Ook daar hanteerde hij de voorzittershamer.

In 1973 stopt hij met zijn werk voor de won­ing­bouwv­erenig­ing LEO XIII. Hij is nu alleen nog voorzit­ter van de beheer­scom­missie van het R.K. Verenig­ings­ge­bouw. Hij wordt door de krant een ‘Roomse Reus’ genoemd. Maar hij is blij dat hij dat nu achter zich heeft gelaten. Het was een moeil­ijke tijd vooral van­wege zijn prob­le­men met het lopen na een ongeluk.

Clijnk81975. Het echt­paar Cli­jnk – Bouwmeester viert hun 55-​jarig huwelijk. Velen kwa­men het bruidspaar in het R.K. Verenig­ings­ge­bouw in de Oost­z­i­jde feliciteren. o.a. de vak­be­weg­ing, provin­cie en mensen uit de won­ing­bouw. Daar­naast was zijn zoon Theo uit Aus­tralië overgekomen, die daar al 30 jaar daar woont. foto uit de Typhoon van Derk Peeters

Dhr. Cli­jnk is gis­teren 80 jaar gewor­den. Op de foto samen met zijn vrouw in de P.C. All­straat 37. Nog altijd wordt hij geroemd om zijn motie voor het onbe­bouwd laten van de Kalverpolder.

E.P. Cli­jnk is 4 novem­ber 1977 overleden. Wim Swart, jour­nal­ist bij de Typhoon schri­jft als kop in de krant; ‘Reus in katholiek volks­deel Evert Cli­jnk overleden’.

Clijnk7Onder grote belang­stelling is gis­ter­mid­dag (8 novem­ber) het stof­fe­lijk over­schot van de heer E.P. Cli­jnk ter aarde besteld. Pas­toor P. de Haan droeg een Heilige mis van Requiem op in de Boni­fatiuskerk in Zaandam.

E.P. Clijnk-​eiland

Op een aan­tal gebieden heeft de heer Cli­jnk een vooruitziende blik gehad. Het feit dat hij voorzag dat met alle bouwac­tiviteiten in de jaren ’60 de Zaanse won­ing­zoek­ende weinig zou opschi­eten blijkt ook nu van­daag nog een waarheid te zijn.

En natu­urlijk zijn motie die de Kalver­polder behoedde voor won­ing­bouw zal voor menig bestu­ur­der, bewoner of bezoeker van de Zaanse Schans als een zegen gezien wor­den. Daarom zal het, net als de 12-​jarige Ton Doornink in maart 1967 al wilde, of recent het voors­tel van mole­naar Sjors van Leeuwen, een waardig eerbe­toon aan E.P. Cli­jnk zijn als er een straatje, een pad of een eilandje in dat gebied naar hem ver­noemd wordt.


Foto’s: fam. Cli­jnk, gemeen­tearchief Zaanstad, dagbladen.

Noten:

[1] In 1949 besloot min­is­ter Piet Lieft­inck tot deval­u­atie van de Ned­er­landse gulden met der­tig pro­cent. De onvrede onder de bevolk­ing was groot.

[2] De Nacht van Schmelzer betreft de nacht van don­derdag 13 op vri­jdag 14 okto­ber 1966 en staat in de Ned­er­landse poli­tieke geschiede­nis bek­end als de nacht waar­door na het indi­enen van de motie-​Schmelzer (tegen de eigen regering gericht) het kabinet-​Cals (met de PvdA) ten val kwam.

Joomla tem­plates by a4joomla