Panorama zaandam by Tilemahos Efthimiadis

De argeloze jaren

De ver­bor­gen ver­halen van mijn schooltijd aan het Zaan­lands Lyceum
Van onze redac­tie: Olga Meijns

de argeloze jaren1Ton Oost­er­huis vertelt over zijn jeugd van voor, tij­dens en na de Tweede Werel­door­log. Hij woonde des­ti­jds in de West­z­i­jde en bezocht daar ook het Zaan­lands Lyceum.

Hij beschri­jft leer­lin­gen en ler­aren die hij heeft gek­end in die tijd. Som­mi­gen zaten hij hem in de klas en anderen niet. Van som­mige ler­aren heeft hij zelf les gehad en van anderen vertelt hij over wat hij van hen wist. Het mooie is dat hij van alle beschreven mensen aan­vullin­gen op zijn eigen herin­ner­in­gen heeft kun­nen maken door­dat later veel meer over die mensen en de gebeurtenis­sen bek­end is gewor­den. Gebeurtenis­sen waar­van hij in die tijd zelf geen notie van had. Van­daar de titel van het boek: De argeloze jaren met als sub­ti­tel: De ver­bor­gen ver­halen van mijn schooltijd aan het Zaan­lands Lyceum.

Omdat het oor­logstijd was betreft hij vaak heftige gebeurtenis­sen waar­van de schri­jver al dan niet besef had.
Het ver­haal leest als een trein.
Ook al is de schri­jver van een andere gen­er­atie, als je zelf in dat gebouw les hebt gehad gaat alles meer leven.
Enkele van de genoemde ler­aren gaven ook nog begin zes­tiger jaren daar les.
Namen van som­mige leer­lin­gen doen ook bel­let­jes rinke­len: de vol­gende gen­er­aties met die achter­na­men bezochten ook weer het Zaan­lands Lyceum.

Er wordt veel duidelijk en veel is herken­baar, mooi omschreven. Zoals de con­sta­ter­ing dat de vriend­schap­pen uit je vroeg­ste jeugd beperkt wer­den tot de straten in de buurt van je huis waar je speelde. Daar­buiten kwam je niet.

Aan het eind van het boek (blz 149) benadrukt de schri­jver dat in die oor­logstijd de werke­lijkheid was dat alles gewoon doorg­ing: het voet­ballen, het bioscoop­be­zoek, het luis­teren naar de radio, het met vakantie gaan op de fiets.
De con­sta­ter­ing dat je op het moment dat iets gebeurt, je daar geen weet van hebt (hoewel je de opwind­ing van dat er iets gebeurt wel voelt) en dat pas later duidelijk wordt wat er pre­cies aan de hand was, is op elke peri­ode in de geschiede­nis toepasbaar.

Zoals de schri­jver zelf zegt: citaat: Het deed me besef­fen hoe weinig we meestal weten van de werke­lijkheid om ons heen. Dat gold zeker voor een puber in oor­logstijd, maar is het ook niet waar voor de waarhe­den die we dagelijks menen te herken­nen? Daarachter leven altijd de ver­bor­gen ver­halen die toekom­stige his­torici zullen onthullen. Voor tijdgenoten rest alleen gepaste beschei­den­heid. Einde citaat.
de argeloze jaren2
Auteur: Ton Oost­er­huis

Uit­gev­erij: Elikser 1e druk 2014
ISBN: 9789089546241

Joomla tem­plates by a4joomla