Het Grote Hijskranenboek

_{Bron: NHDag­blad 9 novem­ber 2005
van ver­slaggever Pieter van den Akker}

Jong geleerd is oud gedaan. Dat moet de 41-​jarige uit­gever Peter Bosman uit Velsen-​Noord hebben gedacht toen zijn zoon Arne (6) hem vroeg of hij een boek over hijskra­nen wilde maken. „Alleen als jij me mee­helpt”, luidde zijn antwo­ord. Een jaar later ligt ‚Het Grote Hijskra­nen­boek’ van Ned­er­lands jong­ste ein­dredac­teur en zijn vader in de winkel.

„Ik wilde een hijskraan van lego maken”, legt Arne uit. „Omdat ik een voor­beeld nodig had, ging ik op zoek naar een boek.” Vader Peter vult aan: „We gin­gen onder meer naar de bib­lio­theek. Maar hoe goed we ook zochten, we kon­den het niet vin­den.” Het twee­tal besloot daarop zelf aan de slag te gaan.

Om aan hun infor­matie te komen stru­in­den ze het inter­net af en namen ze con­tact op met Ned­er­landse en inter­na­tionale bedri­jven. „We hebben een e-​mailtje ges­tu­urd naar grote takelbedri­jven over de hele wereld”, licht Peter toe. „Daar werd erg goed op gereageerd.”

Bin­nen afzien­bare tijd kre­gen ze vanuit de Verenigde Staten, Rus­land, Duit­s­land, Japan en vele andere lan­den zo’n 500 foto’s en brochures toeges­tu­urd. Peter benadrukt dat ze boven­dien een aanzien­lijk deel van hun infor­matie te danken hebben aan twee Ned­er­landse beheerders van een web­site over hijskranen.

Natu­urlijk mochten ook zelfge­maakte kiek­jes niet ont­breken in het boek. Daarom trok het ent­hou­si­aste stel er de afgelopen maan­den regel­matig op uit met de dig­i­tale cam­era. Zowel in de IJmond als daar­buiten liepen ze de meest uiteen­lopende kra­nen tegen het lijf. „Als je er op gaat let­ten, merk je ineens hoe vaak ze wor­den gebruikt”, vertelt Peter. „Als je in deze regio een uurtje in de auto zit, zie je er zo vijftig. Het bárst hier van de hijskra­nen.” Vol­gens Arne kijken ze sinds­dien overal waar ze komen goed om zich heen in de hoop er een­tje te sig­naleren. „Op vakantie in Den­e­marken zagen we bijvoor­beeld ook een hijskraan. Daar hebben we meteen een foto van gemaakt.”

Selec­tie
Toen alle plaat­jes verza­meld waren, maakte Arne een strikte selec­tie van de bruik­bare exem­plaren. „Die is mooi, die is niet mooi”, speelt hij die han­del­ing als een ware acteur nog eens na. Peter: „Mijn zoon heeft de foto’s uit­ge­zocht en had in alle gevallen het laat­ste woord. Daarna hebben we de eerste opzet van het boek naar enkele bedri­jven en de jon­gens van die web­site gestuurd.”

Uit hun com­mentaren bleek vol­gens vader en zoon Bosman dat het boek nog niet com­pleet was. „Hoe langer we er mee bezig waren, des te fanatieker wer­den we”, verk­laart Peter. „Daarom wilden we per se álle bestaande soorten kra­nen behan­de­len.” Om die reden was het noodza­ke­lijk de omvang van het boek te ver­dubbe­len van de oor­spronke­lijke 24 naar 48 pagina’s. De tek­sten zijn voor­namelijk van de hand van Peter, al droeg zoon­lief ook hier­aan keurig z’n steen­tje bij.

Maar waarom nou toch juist een boek over hijskra­nen? „Ik vind het zó mooi dat ze zoveel vracht kun­nen tillen”, heeft Arne geen sec­onde bedenk­tijd nodig. Zijn vader voegt er aan toe: „In alle fold­ers met infor­matie over dit onder­w­erp wor­den alleen maar ingewikkelde tech­nis­che ter­men gebruikt. Wij willen met dit boek op een makke­lijke manier aan de lezer uit­leggen hoe zo’n hijskraan werkt. Hoe is het mogelijk dat ie niet omvalt? Hoe komt het dat de draad niet breekt?”

Buiten spe­len
Ter­wijl zijn zusje Eva (8), die met haar vader al eens een kalen­der over vuur­torens maakte, haar zelf getek­ende hijskraan met een geel pot­lood inkleurt, geeft Arne antwo­ord op de vraag of het hem niet is tegengevallen om een boek te maken: „Nee hoor! Af en toe wilde ik wel liever buiten spe­len, maar dat mocht dan ook.” Een lachende Peter: „En onder­tussen zat ik bin­nen foto’s uit te knip­pen en te bewerken.”

Veel tijd om uit te rusten na het harde werken hebben Peter en Arne niet. Eva, een tikje jalo­ers op haar jon­gere broertje, heeft inmid­dels met suc­ces een beroep op haar vader gedaan. De kans is dan ook groot dat er in de winkels bin­nenkort een boerder­i­jen­boek naast het hijskra­nen­boek te vin­den is.

Peter, in het dagelijks leven uit­gever van boeken voor star­tende onderne­mers, heeft tot slot goed nieuws voor jon­geren die net als Arne ook graag zelf een boek zouden willen maken. Hij roept cre­atieve kinderen op met een onder­w­erp naar hem toe te komen. „Als zijzelf of hun oud­ers ergens veel over weten en veel foto’s hebben verza­meld, kun­nen ze met mij con­tact opne­men. Miss­chien kun­nen we het dan nog uit­geven ook.”

_{Zie: Pub­limix}