Enric Adserà Riba

Bron: www​.kun​s​tu​itleen​.net

Enric Adserà Riba 65 jaar.
Enric Adserà Riba (1939 te Cabra del Camp, Spanje) viert tij­dens het jubileum­jaar van Kun­st­cen­trum Zaanstad zijn 65ste ver­jaardag. Ter ere van deze jubilea toonde de kun­ste­naar een selec­tie van zijn werk in Kun­st­cen­trum Zaanstad.
Tij­dens deze ten­toon­stelling werd het boek ‘Enric Adserà Riba, De gretigheid van het kun­ste­naarschap’ gep­re­sen­teerd. Het boek is geschreven door kun­sthis­tori­cus Ad van der Blom. De mono­grafie pre­sen­teert niet alleen uit­ge­brei­der dan ooit het rijk gescha­keerde oeu­vre waarmee Adserà Riba bek­end­heid ver­wierf, maar toont ook een fraaie selec­tie nooit eerder getoonde kunst­werken uit privé-​collecties.

Enric Adserà Riba is bek­end gewor­den als vernieuwend grafisch kun­ste­naar en als maker van gro­ten­deels abstracte pan­e­len, objecten en mon­u­men­tale werken. Zijn stijl en tech­niek werd voor een groot deel bepaald door zijn Cata­laanse achter­grond; in zijn geboortestreek heer­ste na de Spaanse burg­eroor­log bit­tere armoede. Door de schaarste werd prak­tisch alles herge­bruikt en kre­gen de din­gen een vaak ontroerend opge­lapt aanzien.

Kunst in onze wijk
Bron: Eigen­wijks 29 sep­tem­ber 2004
Zaanstad barst van het kun­st­tal­ent en wie goed om zich heen kijkt kan zien dat Zaanstad ook vol staat met kunst­werken. Soms op plekken waar je het niet zou verwachten. De Boen­der­maker is zo’n plek. Op een grasveldje tussen de Boen­der­maker en de Jacob Rek­straat, vlak­bij de Gouw staat de Toren van Babel, een beeld, gemaakt door de Spaans/​Catalaanse kun­ste­naar Enric Adserà Riba.
Adserà Riba maakte het beeld in 1986 voor een zomertentoon-​stelling in het Leegh­wa­ter­park in Purmerend, waarna het in 1988 werd aangekocht door de gemeente Zaanstad. Oor­spronke­lijk was het ontwerp bedoeld voor het nieuwe sta­tion in Zaan­dam. Als blik­vanger of als ont­moet­ingsplek: Ik zie je dan om half drie bij de Toren van Babel. Adserà Riba had een maque­tte gemaakt voor een beeld twee keer zo groot als het huidige. Maar het voors­tel van een archi­tect bracht de gemeente op andere gedachten. Het werd een krom koz­ijn van staal en uitein­delijk kwam het beeld van Adserà Riba dus langs de Gouw te staan.

„Nie­mand is pro­feet in eigen land„
Daar staat het een beetje anon­iem. Niets wijst er op van wie het beeld afkom­stig is of hoe het heet. Vol­gens Adserà Riba is de plek uit­stek­end, maar een beetje geï­soleerd, het zou leuk zijn als meer mensen langs het beeld zouden lopen, het staat er een beetje een­zaam. Jam­mer, een kun­ste­naar van het kaliber van Adserà Riba ver­di­ent immers beter zou je denken. „Ach, nie­mand is pro­feet in eigen land”, zo zegt de kun­ste­naar zelf. De meeste gemeentes waarderen niet zo wat ze in huis hebben, ze halen het liever van ver. Bij goud en zil­ver is de dag­waarde makke­lijk te bepalen, maar bij kunst is dat niet te meten”, aldus Adserà Riba. „Eigen­lijk is de handteken­ing het belan­grijk­ste op een kunst­werk, als er een bek­ende naam op staat, kun­nen mensen er uren naar kijken”.

Beelden­wi­jzer
De heer Geuse­broek van de gemeente Zaanstad ontkent echter dat het beeld niet genoeg in de belang­stelling staat. Het is opgenomen in het boekje beelden­wi­jzer, uit­ge­bracht door de gemeente Zaanstad en te koop bij de boekhan­del. Tevens hebben de scholen in Zaanstad een cd-​rom waarop alle beelden in de Zaanstreek te zien zijn. „Zaanstad gaat zorgvuldig met zijn kunst om”, aldus Geusebroek.

Enric Adserà Riba is in 1939 geboren in Cabra del Camp in Cat­alonie. In 1962 komt hij naar Ned­er­land. Toen hij twaalf jaar was kreeg hij les van beeld­houwer Josep Bus­quets, waarna hij een studie volgt aan de kun­sta­cad­e­mie in Barcelona. Na zijn komst in Ned­er­land schri­jft hij zich in aan de Rijk­sacad­e­mie voor beeldende kun­sten in Ams­ter­dam. Sinds­dien heeft hij op ver­schil­lende plaat­sen geëx­poseerd. Behalve in Ned­er­land en Spanje, onder andere in Barcelona en Tar­rag­ona, is het werk van Adserà Riba te zien geweest in Par­ijs, Düs­sel­dorf en New York.

Eigen­lijk begon de car­rière van Adserà Riba al toen hij zeven was. Op een pas ges­tuukte muur creëerde hij een kunst­werk van hout­skool, gebaseerd op de zeeslag bij Trafal­gar, een ver­haal dat hij net op school had geho­ord. Hij was nog hele­maal vol van dit heroïsche ver­haal. Ter­wijl zijn moeder de was deed, schet­ste hij dit ver­haal op de spier­witte muur en ging daarna gewoon buiten spe­len. Na het schilderen van land­schap­pen en portret­ten legt hij zich eind jaren zes­tig toe op het meer abstracte werk. Onderdeel van zijn werk zijn de pan­e­len met col­lages: „Muren van mijn ate­liers”, die een beeld geven van de per­soon­lijke geschiede­nis van Adserà Riba.

Tijd is ongri­jp­baar
Een belan­grijk terugkomend onder­w­erp in de col­lages is de tijd. Tijd betekent voor hem iets ongri­jp­baars, je kan de tijd niet vast­pakken. De tijd vliegt aan je voor­bij. De tijd werd dan ook zijn cen­trale thema vanaf de late jaren zes­tig.
Adserà Riba maakt gebruik van mate­ri­alen die door anderen wor­den afgedankt. Hij bewaart alles en kan alles gebruiken. Zijn ate­lier staat er vol mee. Belan­grijke mate­ri­alen voor hem zijn tijd­schriften en kran­ten. Uit artike­len in kran­ten en tijd­schriften is immers een goed beeld op te roepen van de tijd waarin deze zijn geschreven. Vele van deze artike­len zijn weer terug te vin­den in zijn col­lages.

Cata­laanse film­ploeg erg com­pli­menteus.
Bron: NHDag­blad, 20 mei 2005
De sym­bol­iek van het interieur van molen De Zoeker op de Zaanse Schans, de nijver samen­werk­ende tand­wie­len en assen, inspireert mensen. Daarom filmde er gis­teren een Spaans-​Catalaanse tele­visieploeg. En ja hoor, ook pre­sen­ta­tor Miquel Calçada, raakte onder de indruk. Hij gaf Ned­er­land een groot com­pli­ment. Reden van de tv-​ploeg hier te fil­men is de Zaanse Cata­laan Enric Adserà Riba, beeldend kun­ste­naar. Het pro­gramma “Afers Exte­ri­ors” (vrij ver­taald: Buiten­landse Zaken) van de Cata­laanse TV3 maakt portret­ten van Catalanen-​over-​de-​grens. Zo reist het pro­gramma al enkele jaren met een vier­tal mensen de hele wereld over.

Pre­sen­ta­tor Calçada wordt door Adserà en mole­naar Tim Doeves ingewijd in de geheimen van oliemolen De Zoeker. Adserà vertelt hoe hij als jonge kun­ste­naar onder de indruk raakte van het machtige spel van draaiende tan­draderen en mas­ten in De Zoeker. “Maar nog het meest van het lawaai dat de hamer maakt die de olie uit de gemalen pinda’s slaat.”

Calçada zegt dat hij ‘het even­wicht’ in de molen ook herkent in de Ned­er­landse samen­lev­ing. “Ik zou willen dat onze maatschap­pij in Cat­alonië ook zo in elkaar zat. “ Dat is een groot compliment.