Annie Averinkstraat
_{Van onze redac­tie, Ruud Mei­jns}

Hanna Jacoba (Annie) van Ommeren-​Averink (Enschede, 28 mei 1913 — Ams­ter­dam, 1 feb­ru­ari 1991) was een Ned­er­lands polit­ica.

Van Ommeren-​Averink was een com­mu­niste die voor de CPN zowel in de Tweede als Eerste Kamer zat. Ze maakte diverse reizen naar de Sovjet-​Unie en China en werkte mee aan de bouw van de onder­grondse in Moskou. Ze was in de oor­log actief in het verzet en betrokken bij de Feb­ru­ar­is­tak­ing en bij hulp aan onder­duik­ers. Ze organ­iseerde in 1943 het Haar­lemse gewapende verzet, waar­van ook Han­nie Schaft deel uitmaakte.

Na de oor­log
Na de bevri­jd­ing nam Annie Averink deel aan de dis­cussies over de nieuw op te bouwen Com­mu­nis­tis­che Par­tij. Daarin koos ze steeds de zijde van Paul de Groot. Ze werd lid van het par­ti­jbestuur en actief in de Ned­er­landse Vrouwen Beweg­ing (NVB), hoewel ze niet over­tu­igd was van de noodzaak van een aparte vrouwenor­gan­isatie. Daar­naast werd ze in de Haar­lemse gemeen­ter­aad gekozen. Als lid van de Con­t­role Com­missie en vertrouwel­ing van Paul de Groot werd ze een invloedrijk, maar altijd op de achter­grond oper­erend figuur in de lei­d­ing van de CPN.

Averink zat van 1957 tot 1969 in het par­lement: eerst in de Eerste Kamer, van 1966 tot 1967 in de Tweede Kamer en ver­vol­gens weer in de Eerste Kamer. Na het kamer­lid­maatschap bleef Averink actief in de NVB. Met de laat­ste lichtin­gen CPN-​bestuurders onder­hield Averink goede con­tacten, maar de onthullin­gen van de onbeschri­jflijke wan­toe­s­tanden in het ‘reëel bestaande social­isme’ grepen haar erg aan.
Op haar sterf­bed moest ze toegeven dat het social­is­tis­che ideaal ner­gens was ver­wezen­lijkt en drukte ze haar kinderen op het hart zich vooral om hun naas­ten te bekom­meren. Annie Averink stierf op 1 feb­ru­ari 1991 in het AMC, op 77-​jarige leeftijd.
Bron: http://​resources​.huy​gens​.knaw​.nl/​v​r​o​u​w​e​n​l​e​x​i​c​o​n​/​l​e​m​m​a​t​a​/​d​a​t​a​/​A​v​e​r​i​n​k