Pieter Lodewijk Tak
_{Van onze redac­tie, Ruud Meijns}

Mid­del­burg 24 sep­tem­ber 1848 — Dom­burg 26 augus­tus 1907.
Lib­er­aal, later sociaal-​democratisch jour­nal­ist en politi­cus Hij was de zoon van Pieter Dumon Tak, Directeur van de Wis­sel­bank. Tak was een van tien kinderen. Vier overleden jong, waar­door hij uitein­delijk de jong­ste van de zes overge­bleve­nen was.

Hij ging naar het gym­na­sium en daarna (1867) naar de uni­ver­siteit in Lei­den om rechten te stud­eren. Tak had een goed ver­stand en kon uit­stek­end schri­jven. Eind 1882 vertrok Tak naar Ams­ter­dam, om een ‚ruimer omgev­ing’ (J. Veth) te zoeken dan Mid­del­burg en vooral om te gaan werken voor het nieuwe blad De Ams­ter­dammer. Dag­blad voor Ned­er­land van de gewezen dom­i­nee J. de Koo, die sinds 1877 al De Ams­ter­dammer. Week­blad voor Ned­er­land uit­gaf in pro­gressief lib­erale geest.

In het jaar van zijn intrede in de redac­tie van De Nieuwe Gids was Tak naar Bus­sum ver­huisd, waarheen vele kun­ste­naars en intel­lectue­len hem al waren voorge­gaan of nog zouden vol­gen. Het einde van De Ams­ter­dammer en de ruzie bij de redac­tie van De Nieuwe Gids maak­ten een plek vrij voor een nieuw week­blad, De Kro­niek, dat vanaf 1 jan­u­ari 1895 ver­scheen. Tak, die in 1894 weer terug naar Ams­ter­dam ver­huisde, werd hoof­dredac­teur.

In 1899 sloot Tak zich aan bij de SDAP. Hij werd vast medew­erker van De Nieuwe Tijd en lid van de Com­missie van Beheer van Het Volk, het par­ti­jdag­blad dat in 1900 begon te ver­schi­j­nen. Hij maakte deel uit van de del­e­gatie van de SDAP naar het Inter­na­tion­aal Social­is­tisch Con­gres in Par­ijs (1900), waar het gemeen­tepro­gram behan­deld en ver­vol­gens aangenomen werd.

Taks plot­selinge dood door een hartver­lam­ming tij­dens een vakantie op Duin­vliet, het land­goed van zijn broer bij Dom­burg, werd alge­meen toegeschreven aan de over­stelpende hoeveel­heid werk die de ver­schil­lende func­ties met elkaar veroorza­ak­ten. Bij enkele daar­van was hij gezwicht voor het argu­ment dat zijn aan­bli­jven nut­tig en nodig was voor de een­heid van de partij

Bron: Biografisch Woor­den­boek van het social­isme en de arbei­der­s­be­weg­ing in Nederland