Zaanse Hopjes, aflevering 6
In het voorjaar zijn (bijna) alle overgebleven bewoners uit de zogenaamde eerste fase verhuisd naar hun tijdelijke woningen in de Plataan-, Esdoorn-, Linden– en Kastanjelaan van het Vissershop. In het nu leegstaande gedeelte van de wijk worden regelmatig ramen ingegooid en er zijn hekken rondom een aantal woonblokken geplaatst.
De huizen van de Berkenlaan zitten allemaal dichtgetimmerd. Dat geeft een naargeestige aanblik en tast natuurlijk de leefbaarheid heel erg aan. Er zijn complete schuttingen gestolen. De brandweer rukt soms bijna wekelijks uit voor een brandende container of brand in een leegstaand huis. In een nieuwsbrief van ZVH las ik dat in sommige achtertuinen potloodventers zijn gezien, zo’n leegstaand buurtje trekt ‚rare figuren’ aan.
In de zogenaamde tweede fase van de wijk, proberen de buurtbewoners hun ‚gewone leventjes’ weer op te pakken of door te laten gaan. Er wordt veel gepraat, soms te veel blijkens een brief die in mei huis aan huis werd verspreid omtrent alle geruchten: Er komen geen Polen in de wijk! Er zijn geen plannen tot uitstel van de sloop! ( Ook niet in verband met de funderingsproblemen in de Burgemeestersbuurt!) Met het nu zomerse weer zit iedereen buiten, een aantal mensen van de bewonerscommissie heeft het plan opgevat om het Teerpleintje als jeu de boules-baan te gaan gebruiken. Soms heb ik ook de indruk dat de sfeer van weleer is aangetast en er nu meer iets is van ieder-voor-zich, hoewel je dan opeens merkt dat buren elkaar helpen als dat nodig is en dan denk ik weer dat ik het toch mis heb als ik zo negatief denk.
Het is misschien ook wel een stukje onzekerheid van mijzelf, je ziet toch letterlijk je vertrouwde buurtje afbrokkelen.
En wat brengt de toekomst? Ik ben er nog altijd niet helemaal uit of ik hier, op een straks vernieuwd Vissershop blijf wonen of toch in de tweewekelijkse Woningnetkrant misschien voor een woning elders zal gaan. De ene buur is blij met zijn of haar tijdelijke, door ZVH opgeknapte, woning en de andere buur noemt de woning waar ie in zit letterlijk „een hok”.
De één is blij met de nieuwbouw die er komt, de ander zal zich vreselijk weemoedig voelen bij het verdwijnen van dit negentig jaar oude buurtje. Er zijn een aantal hoppers die hier zijn geboren en getogen. Inmiddels heeft Ria Dirkx, medewerkster van ZVH, het spreekuur op dinsdagochtend in het kantoortje aan de Esdoornlaan, van Dick Menzel overgenomen. Zij onderhoudt nu de contacten met de bewoners. Ali Demirozcan staat de mensen met eventuele klusjes bij en heeft er bijvoorbeeld voor gezorgd dat alle brievenbussen in de lege huizen zijn dichtgeschroefd, zodat daar geen post of reclame meer kan worden ingegooid.
Niet te bezorgen post wordt overigens drie weken op het postkantoor aan de M.L. Kingweg bewaard.
Op het moment dat ik dit schrijf is het nog volop zomer, vakantietijd. Het is nu rustig in de buurt en de zon schijnt. Na de bouwvak start bouwer Dura Vermeer met de werkzaamheden op het Vissershop. Het bouwverkeer zal de wijk in komen via het Millerterrein, zodat in of om de buurt zelf, bijvoorbeeld op de Zuiddijk, geen overlast wordt verwacht. Eerst wordt er uiteraard gesloopt en als alles volgens plan blijft verlopen, gaat eind oktober de eerste paal de grond in voor de nieuwbouw! JAN
Zaanse Hopjes, aflevering 7
Enkele weken geleden werd er een groot hekwerk midden door het Vissershop neergezet dat het wijkje als een soort ijzeren gordijn in tweeën splitste. Er gingen een paar onrustige avonden en nachten aan vooraf, waarin telkens brand werd gesticht in de leegstaande huizen die nu na de bouwvak worden gesloopt. De brandweer die met gillende sirene de wijk in komt geraasd, begint een bijna vertrouwd geluid te worden in het buurtje.
„De jeugd heeft de toekomst,” hoorde ik een buurman verzuchten nadat hij een kijkje had genomen bij alweer zo’n uitgebrand huis. „Maar dan zie ik die toekomst wel zwart in!” Voordat het hekwerk er stond, wandelde je in dat gedeelte van de wijk letterlijk door de glasscherven van alle stuk gegooide ramen. Een deel van de huizen werd met hout dichtgetimmerd. De komende weken zullen de slopers de eerste helft van de negentig jaar oude huizen afbreken.
„Domweg gelukkig in de Hopstraat,” kalkte bewoonster Ans Pieper nog in witte letters op de muur van haar woning boven het poortje naar de Zaan, waar ooit ZVH begon met haar eerste kantoortje, voordat zij in het voorjaar uit de buurt vertrok.
De overgebleven Hoppers wonen nu bij elkaar in de huizen die pas na de zomer van 2004 tegen de vlakte gaan, direct achter de Zuiddijk. Er zijn mensen bij die in hun eigen woningen konden blijven. Een groot aantal mensen woont daar nu in opgeknapte huizen die fungeren als zogenaamde wisselwoningen. Eigenlijk gaat, ondanks alle ongemak en werkzaamheden, het leven op het Vissershop gewoon weer verder. Buurtbewoners staan wel vaak met elkaar te praten. In het kantoortje aan de Esdoornlaan is het op dinsdagochtend tijdens het spreekuur vaak een komen en gaan van mensen. Door een aantal bewoners is er nu een jeu de boules club opgericht, een van oorsprong Frans balspel, dat op het zogenaamde Teerpleintje in het midden van de wijk wordt gespeeld. Inmiddels is ook de brug, vanwege een renovatie, van de Zuiddijk naar de Troelstralaan afgesloten voor rijdend verkeer. Het was de belangrijkste toegang naar het Hop. Toen ik ook daar opeens een hek zag staan, kreeg ik bijna het gevoel alsof we hier in het wijkje van de rest van de wereld worden afgesloten. Nou ja, we kunnen er nog wel in en uit via de Zuiddijk!
En nu ik het in dit deel van ‚Zaanse Hopjes’ toch over de rest van de wereld heb, denk ik onmiddellijk aan Balkenende, bezuinigingsdrift.….. verhuiskosten! Bij het sociaal plan, dat in het voorjaar van 2002 werd ingevoerd, werd een verhuiskostenvergoeding ingesteld van 3.630 Euro. Toen ik eens op internet rondspeurde vond ik in een artikel onder de kop ‚Sociaal plan Amsterdam voorbeeld voor het land’ (www.woonbond.nl) dat daar een vergoeding van 4.500 Euro wordt verstrekt bij gedwongen verhuizingen. Vanwaar die ongelijkheid? Iedereen weet ook dat alles veel duurder is geworden na invoering van de euro.
Eigenlijk vind ik het niet helemaal eerlijk dat onze verhuiskostenvergoeding nog steeds op datzelfde bedrag staat en dat de bewoners dadelijk, in 2004, misschien nog wel geld moeten toeleggen bij de definitieve verhuizing! Op zaterdagmiddag 6 september wordt er op het Teerpleintje een barbecue gehouden voor de bewoners. ZVH neemt de kosten voor zijn rekening. Voor de drankjes en zitplaatsen moeten bewoners zelf zorgen. Dan zal het in het Vissershop dus wederom roken, niet door een brand maar door de barbecue. Barbecue? Hè.…chips! Laat ik nu vegetariër zijn! JAN
Zaanse Hopjes, aflevering 8
De sloop in de eerste fase van het Vissershop is inmiddels in volle gang. Ik vind het best wel emotioneel om je ‚oude vertrouwde’ buurtje eerst zo af te zien takelen en vervolgens te zien verdwijnen.
De straten waar ik vaak wandelde of waar ik op een bankje in de Notenlaan aan het water zat, zijn veranderd in een troosteloze ruïne en alleen nog maar te bekijken van achter een hek. Rondom de school zijn houten schuttingen neergezet om de geluidsoverlast te beperken, het zicht op de sloop te ontnemen en uiteraard gevaarlijke verkeerssituaties voor de kinderen te voorkomen.
Toen ik vorige week zag en hoorde, hoe er een paar bomen werden omgehaald, deed me dat nog meer dan het slopen van de huizen. Maar ja, er komt een compleet nieuwe wijk voor terug, er worden nieuwe bomen geplant en de huizen op ‚t Hop zijn ook wel op. Onlangs werd er in de buurt nog een brief verspreid omtrent scheurvorming in de woningen. Dat zou worden veroorzaakt door het verzakken van de heipalen, waaraan de droge zomer van dit jaar ook geen goed heeft gedaan. Er is een ingenieursbureau aangetrokken dat de huizen periodiek blijft controleren om onveilige situaties te voorkomen.
ZVH heeft trouwens ook een beveiligingsbedrijf ingeschakeld, dat driemaal per nacht controleert. Het vandalisme is daarna zeker afgenomen. Ook wat ‚rustiger’ voor de brandweer, die de afgelopen maanden heel wat ritjes Vissershop heeft moeten maken.
Binnenkort start de woningbouwvereniging met huisbezoeken aan bewoners uit de tweede fase. In de nieuwbouw van het gedeelte eerste fase komen onvoldoende woningen voor alle huidige tweede fase-Hoppers, zodat een aantal van hen na de zomer van 2004 toch naar wisselwoningen moet gedurende de sloop van dat gedeelte van de wijk. Dat is een vooruitzicht wat mij niet trekt; tweemaal in zo relatief korte tijd te moeten verhuizen. Zal dit alles dan toch mijn afscheid van het Vissershop betekenen? JAN
Zaanse Hopjes, aflevering 9
Niet alleen wordt het Hop gesloopt; we gaan ook nog letterlijk de boot in! Op zaterdag 8 november 2003 wordt een schatkist met verhaaltjes, foto’s en aandenkens van de bewoners op een oude sleepboot van de wijk uit naar het Zaans Museum gevaren. Bewoners en oud-bewoners zijn in de gelegenheid gesteld zich aan te melden om mee te varen. Op de dag zelf kan iedereen een verhaaltje of herinnering in de schatkist deponeren.
Het Vissershop is een bijzondere wijk. Het is een mooie gedachte dat de wijk in al die herinneringen zal blijven voortbestaan. JAN
Zaanse Hopjes, aflevering 10
De sloop van de eerste fase in het Vissershop is de afgelopen weken in een stroomversnelling gekomen. Leek het daar een paar weken geleden nog een ruïne, nu zie je vanaf de Lindenlaan de Zaan en de Havenbuurt aan de overkant. Een vreemde gewaarwording.
In november ging de eerste paal de grond in voor de nieuwbouw. Inmiddels heb ik ook, als tweede fase-bewoner, het gesprek met een medewerker van ZVH achter de rug. Als bewoner heb ik, net als de andere Hoppers, de garantie op de woning die op ‚mijn plek’ wordt gebouwd. Een nadeel vind ik dat niet alle tweede fasebewoners in de wijk zullen kunnen blijven en toch voor een bepaalde tijd naar een wisselwoning zullen moeten. Wil je weg uit de buurt, dan zal je via de Woningnetkrant moeten reageren. ( Elf woonjaren lijkt tegenwoordig maar een schijntje te zijn, meestal zijn er nog tientallen wachtenden voor je.) ZVH is wel bereid een helpende hand toe te steken bij het verhuizen, kreeg ik op een vraag in die richting als antwoord te horen, maar die kosten gaan dan van de verhuiskostenvergoeding af. Terwijl je een compleet nieuwe woning moet inrichten van die vergoeding.
Het kan toch niet de bedoeling zijn dat het mij of andere Hoppers geld zal gaan kosten? Nu het erop aan komt vind ik de situatie toch steeds minder leuk worden. De laatste weken heb ik vaak een machteloos en onzeker gevoel. Ik merk dat het toch niet niks is om gedwongen te moeten verhuizen en je buurt te zien verdwijnen. Zelf denk ik er serieus over om, als de kans zich voordoet, weg te gaan uit het Vissershop. Dat gaat me wel aan het hart. Ik heb hier de afgelopen jaren met plezier gewoond en me hier thuis gevoeld.
Eerste fase-bewoners zie ik soms bij het hek staan, waar achter de sloop van hun huizen plaatsvindt. Ik kan me voorstellen dat er toch wel wat door die mensen heen zal gaan; sommigen wonen hier al hun leven lang. JAN